Την κίνηση των μυών του ανθρώπου καθώς αυτός μεταχειρίζεται αντικείμενα μπορεί να παρακολουθεί και να «εξομοιώνει» το πρωτοποριακό σύστημα CAVE (Cave Automatic Virtual Environment), το οποίο αναπτύσσουν επιστήμονες του πανεπιστημίου του Ουϊσκόνσιν- Μάντισον.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα εξομοιωτή εικονικής πραγματικότητας ο οποίος παρακολουθεί και εξομοιώνει την κίνηση/λειτουργία των μυών του χρήστη, δίνοντάς του πρακτικά τη δυνατότητα να «σηκώνει» εικονικά αντικείμενα, κάνοντας την κίνηση «κανονικά».
Ο χρήστης φορά ένα ζευγάρι ειδικές διόπτρες στα μάτια και ειδικούς ηλεκτρομυογραφικούς (EMG) αισθητήρες στα χέρια του, εισέρχεται σε ένα δωμάτιο όπου βρίσκονται τρισδιάστατες εικόνες αντικειμένων και αλληλεπιδρά μαζί τους. Οι αισθητήρες παρακολουθούν και καταγράφουν τις κινήσεις των μυών στις οποίες προβαίνει ο χρήστης για να «σηκώσει» ένα αντικείμενο, κάτι που τους επιτρέπει την καλύτερη εξομοίωση της όλης δραστηριότητας.
Πέρα από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία καθιστά την εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας πιο «ρεαλιστική», με μεγαλύτερη εμβύθιση στο τεχνητό περιβάλλον για τον χρήστη, οι ερευνητές του πανεπιστημίου εκτιμούν πως θα μπορούσε να φανεί εξαιρετικά χρήσιμη σε ανθρώπους που αναρρώνουν από τραυματισμούς ή πάσχουν από αναπηρίες.
«Προσπαθούμε να προσθέσουμε τη διάσταση της κίνησης και της αφής, για να δώσουμε σε ανθρώπους τη δυνατότητα να ασκήσουν δύναμη πάνω σε αντικείμενα που έχουν δημιουργηθεί μπροστά τους με έναν προτζέκτορα και γυαλιά εικονικής πραγματικότητας» λέει σχετικά ο Ρόμπερτ Ράντγουϊν, καθηγητής μηχανολογίας βιομηχανίας και συστημάτων του πανεπιστημίου του Ουϊσκόνσιν- Μάντισον και συνεργάτης του LEL (Living Environments Laboratory) του WID (Wisconsin Institute for Discovery). «Αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την εικονική άσκηση ως μέσο ανάρρωσης ανθρώπων από ασθένειες ή τραυματισμούς; Αν μπορούσαμε να μεταβάλουμε τις δυνατότητες των ανθρώπων για διαφορετικές εργασίες, κάνοντάς τους πιο αδύναμους ή πιο δυνατούς σε κάποιες δραστηριότητες;».
Η «Σπηλιά» (CAVE) είναι ένα εξαγωνικό δωμάτιο στους τοίχους του οποίου απεικονίζονται τρισδιάστατα περιβάλλοντα. Για την ανάπτυξή του συνεργάστηκαν επίσης οι Κέβιν Πόντο, Κάρεν Τσεν και Ρος Τρέντινικ. Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα έκαναν τις ίδιες ασκήσεις εκτός του δωματίου, με πραγματικά βάρη (και τους αισθητήρες EMG να καταγράφουν τη μυϊκή δραστηριότητα) και στο εσωτερικό του, με τον απαιτούμενο virtual reality εξοπλισμό.
Κατά την Κάρεν Τσεν, τα αποτελέσματα των δοκιμών δείχνουν πως οι άνθρωποι μπορούν να προσαρμόσουν τη μυϊκή «συμπεριφορά» τους σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας τις ίδιες μυϊκές ομάδες με αυτές που χρησιμοποιούν για την άρση πραγματικών αντικειμένων, με εμφανές όφελος από πλευράς άσκησης μέσα σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον, χωρίς κίνδυνο τραυματισμού.
Το επόμενο στάδιο, όπως αναφέρθηκε, θα είναι η σμίκρυνση του «πακέτου», έτσι ώστε το CAVE να «χωρά» σε ένα headset και να μην απαιτείται ολόκληρο δωμάτιο.
Πηγή
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα εξομοιωτή εικονικής πραγματικότητας ο οποίος παρακολουθεί και εξομοιώνει την κίνηση/λειτουργία των μυών του χρήστη, δίνοντάς του πρακτικά τη δυνατότητα να «σηκώνει» εικονικά αντικείμενα, κάνοντας την κίνηση «κανονικά».
Ο χρήστης φορά ένα ζευγάρι ειδικές διόπτρες στα μάτια και ειδικούς ηλεκτρομυογραφικούς (EMG) αισθητήρες στα χέρια του, εισέρχεται σε ένα δωμάτιο όπου βρίσκονται τρισδιάστατες εικόνες αντικειμένων και αλληλεπιδρά μαζί τους. Οι αισθητήρες παρακολουθούν και καταγράφουν τις κινήσεις των μυών στις οποίες προβαίνει ο χρήστης για να «σηκώσει» ένα αντικείμενο, κάτι που τους επιτρέπει την καλύτερη εξομοίωση της όλης δραστηριότητας.
Πέρα από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία καθιστά την εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας πιο «ρεαλιστική», με μεγαλύτερη εμβύθιση στο τεχνητό περιβάλλον για τον χρήστη, οι ερευνητές του πανεπιστημίου εκτιμούν πως θα μπορούσε να φανεί εξαιρετικά χρήσιμη σε ανθρώπους που αναρρώνουν από τραυματισμούς ή πάσχουν από αναπηρίες.
«Προσπαθούμε να προσθέσουμε τη διάσταση της κίνησης και της αφής, για να δώσουμε σε ανθρώπους τη δυνατότητα να ασκήσουν δύναμη πάνω σε αντικείμενα που έχουν δημιουργηθεί μπροστά τους με έναν προτζέκτορα και γυαλιά εικονικής πραγματικότητας» λέει σχετικά ο Ρόμπερτ Ράντγουϊν, καθηγητής μηχανολογίας βιομηχανίας και συστημάτων του πανεπιστημίου του Ουϊσκόνσιν- Μάντισον και συνεργάτης του LEL (Living Environments Laboratory) του WID (Wisconsin Institute for Discovery). «Αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την εικονική άσκηση ως μέσο ανάρρωσης ανθρώπων από ασθένειες ή τραυματισμούς; Αν μπορούσαμε να μεταβάλουμε τις δυνατότητες των ανθρώπων για διαφορετικές εργασίες, κάνοντάς τους πιο αδύναμους ή πιο δυνατούς σε κάποιες δραστηριότητες;».
Η «Σπηλιά» (CAVE) είναι ένα εξαγωνικό δωμάτιο στους τοίχους του οποίου απεικονίζονται τρισδιάστατα περιβάλλοντα. Για την ανάπτυξή του συνεργάστηκαν επίσης οι Κέβιν Πόντο, Κάρεν Τσεν και Ρος Τρέντινικ. Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα έκαναν τις ίδιες ασκήσεις εκτός του δωματίου, με πραγματικά βάρη (και τους αισθητήρες EMG να καταγράφουν τη μυϊκή δραστηριότητα) και στο εσωτερικό του, με τον απαιτούμενο virtual reality εξοπλισμό.
Κατά την Κάρεν Τσεν, τα αποτελέσματα των δοκιμών δείχνουν πως οι άνθρωποι μπορούν να προσαρμόσουν τη μυϊκή «συμπεριφορά» τους σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας τις ίδιες μυϊκές ομάδες με αυτές που χρησιμοποιούν για την άρση πραγματικών αντικειμένων, με εμφανές όφελος από πλευράς άσκησης μέσα σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον, χωρίς κίνδυνο τραυματισμού.
Το επόμενο στάδιο, όπως αναφέρθηκε, θα είναι η σμίκρυνση του «πακέτου», έτσι ώστε το CAVE να «χωρά» σε ένα headset και να μην απαιτείται ολόκληρο δωμάτιο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου