Η λοίμωξη από τον ιό των κονδυλωμάτων είναι η πιο συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος. Εκτιμάται ότι 50-70% των σεξουαλικά ενεργών ανδρών και γυναικών θα προσβληθούν από τον ιό HPV καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους. Το 60% των γυναικών είναι θετικές στον ιό των κονδυλωμάτων μόλις 3 έτη μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή τους.
Κείμενο της
Δρ. Αμαλιας Τσιατουρα
Δρ. Αμαλιας Τσιατουρα
Υπολογίζεται ότι σε κάθε σεξουαλική επαφή με μολυσμένο άτομο χωρίς προφύλαξη υπάρχει κίνδυνος 70% μόλυνσης από τον ιό. Κονδυλώματα όμως θα εμφανιστούν σε μόλις 10% αυτών που θα μολυνθούν, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις ο ιός των κονδυλωμάτων αντιμετωπίζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα και παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση. Οι τύποι HPV 6 και 11 ευθύνονται για το 90% των κονδυλωμάτων.
Χαμηλού κινδύνου ιοί που προκαλούν κυρίως κονδυλώματα είναι οι HPV6, HPV11, 42, 43 και 44.
Υψηλού κινδύνου που ενέχονται για δυσπλασίες, καρκίνο τραχήλου και άλλους καρκίνους είναι οι HPV16, HPV18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 και 68.
Κονδυλώματα - Συμπτώματα
Ο χρόνος επώασης των κονδυλωμάτων κυμαίνεται από 1-8 μήνες ή και περισσότερο.
Τα τυπικά οξυτενή κονδυλώματα παρουσιάζονται σαν ρόδινες ή γκριζωπές βλάβες, μαλακές με λεία, κοκκώδη ή ανθοκραμβοειδή επιφάνεια και βάση πεπλατυσμένη ή μισχωτή. Τα κονδυλώματα πολλαπλασιάζονται με αυτοενοφθαλμισμό και μπορεί να συρρέουν και να σχηματίζουν μεγάλες πλάκες. Τα κονδυλώματα είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους ασυμπτωματικά και ανώδυνα. Σπανίως οι πάσχοντες από κονδυλώματα αναφέρουν κνησμό, αίσθηση καύσου, πόνο ή αιμορραγία εξ αιτίας των κονδυλωμάτων.
Στους άνδρες τα κονδυλώματα συνήθως εντοπίζονται στη βάλανο, στο έσω πέταλο της ακροποσθίας. Κονδυλώματα στο σώμα του πέους, στο όσχεο, στο εφήβαιο, στην ουρήθρα και σπάνια στην ουροδόχο κύστη μπορεί να εμφανιστούν. Αιτίες που ευνοούν την ανάπτυξη των οξυτενών κονδυλωμάτων είναι η φίμωση, η ουρηθρίτιδα, η οξυουρίαση η τοπική χρήση κορτικοστεροειδών, η ανοσοκαταστολή. Υψηλή επίπτωση κονδυλωμάτων έχουμε σε σακχαρώδη διαβήτη, HIV φορείς και σε χρόνια λήψη ανοσοκαταστασλικών φαρμάκων.
Στις γυναίκες τα κονδυλώματα εντοπίζονται στα μικρά και τα μεγάλα χείλη, στην ουρήθρα, στον κόλπο και στον τράχηλο της μήτρας, ενώ σπανίως μπορεί να προσβληθεί από κονδυλώματα και η ουροδόχος κύστη όπως και στους άνδρες. Αιτίες που ευνοούν την ανάπτυξη των οξυτενών κονδυλωμάτων είναι η εγκυμοσύνη, η λοίμωξη με τριχομονάδα, αλλά και άλλες λοιμώξεις που έχουν σαν αποτέλεσμα τη διαβροχή της περιοχής από τις κολπικές εκκρίσεις. Ιδίως κατά την εγκυμοσύνη, τα κονδυλώματα μπορεί να είναι υπερπλαστικά και να πάρουν μεγάλες διαστάσεις.
Άλλη θέση εντοπισμού των κονδυλωμάτων είναι ο πρωκτός. Τα κονδυλώματα πρωκτού πολύ συχνά εντοπίζονται μέσα στον πρωκτό όπως και στο περιπρωκτικό δέρμα. Η μόλυνση με τον ιό HPV συνήθως γίνεται κατά την επαφή, ωστόσο τα κονδυλώματα πρωκτού μπορούν να εμφανισθούν και χωρίς πρωκτική επαφή. Η μετάδοση κονδυλωμάτων πρωκτού μπορεί να γίνει με τα δάκτυλα, π.χ. κατά τη διάρκεια του πλυσίματος. Παράγοντες που μετατρέπουν ή εξασθενούν το ανοσοποιητικό (μόλυνση με τον ιό HIV, ανοσοκαταστολή, σακχαρώδης διαβήτης, χορήγηση κορτιζόνης ή επάλειψη στην περιοχή του πρωκτού με κρέμες κορτιζόνης) προδιαθέτουν στην εκδήλωση κονδυλωμάτων πρωκτού.
Άλλες εξωγεννητικές και σπανιότερες θέσεις εντοπισμού των κονδυλωμάτων αποτελούν ο βλεννογόνος του στόματος και ιδιαίτερα οι γωνίες των χειλέων, ο φάρυγγας, οι επιπεφυκότες, οι μασχάλες, ο ομφαλός και τα μεσοδακτύλια διαστήματα των ποδιών.
Πέρα από τα κονδυλώματα, η εμμένουσα λοίμωξη με τους υψηλής επικινδυνότητας υποτύπους του ιού HPV, οι οποίοι έχουν την τάση να μην υποστρέφουν και να ενσωματώνονται στο ανθρώπινο γονιδίωμα, έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση προκαρκινικών αλλοιώσεων όπως ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN), αιδοίου (VIN), πέους (PIN) και ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του πρωκτού (AIN). Αυτές είναι προκαρκινικές δυσπλασίες που συχνά συνυπάρχουν με κονδυλώματα και οι οποίες ενδέχεται να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Η μεγάλη σημασία που έχουν τα κονδυλώματα όταν εμφανίζονται σε γυναίκες έγκειται στο γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των γυναικών που έχουν εμφανίσει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, έχουν εμφανίσει και κονδυλώματα στην περιοχή αυτή, και μάλιστα πιο συγκεκριμένα έχουν προσβληθεί από τους υποτύπους 16,18 του ιού HPV.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν παρουσιάζουν όλες οι γυναίκες που έχουν παρουσιάσει κονδυλώματα, καρκίνο του τραχήλου.
Κονδυλώματα – Επιπλοκές
Οι επιπλοκές των κονδυλωμάτων διακρίνονται σε ελάσσονες και μείζονες και είναι οι εξής:
- Ελάσσονες επιπλοκές κονδυλωμάτων: εκλώσεις και δημιουργία πληγών, αιμορραγία, επιμόλυνση, μηχανικά προβλήματα κατά την ούρηση και ψυχολογικά προβλήματα
- Μείζονες επιπλοκές κονδυλωμάτων: γιγάντια κονδυλώματα, δυσπλασίες, καρκίνοι πρωκτογεννητικής χώρας, καρκίνος τραχήλου, σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.
Κονδυλώματα – Διάγνωση
Η διάγνωση των κονδυλωμάτων γίνεται κυρίως κλινικά και επισκοπικά. Ο έμπειρος δερματολόγος θα διαγνώσει τα κονδυλώματα και θα προτείνει την κατάλληλη μέθοδο θεραπείας. Σε ορισμένες υποκλινικές μορφές η διάγνωση των κονδυλωμάτων μπορεί να γίνει με επάλειψη διαλύματος οξεικού οξέος 5%, η χρήση του οποίου αμφισβητείται από κάποιους γιατί μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς. Σπάνια θα χρειαστεί βιοψία και ιστολογική εξέταση για τη διάγνωση των κονδυλωμάτων και κυρίως σε διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα. Με τη μέθοδο αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) ανιχνεύεται το DNA του ιού του κονδυλώματος και μπορούμε να κάνουμε τυποποίηση του ιού. Δεν έχει όμως νόημα και πρακτικά δεν εφαρμόζεται στην διάγνωση των κονδυλωμάτων, γιατί δεν μεταβάλλουν το θεραπευτικό πλάνο.
Κονδυλώματα – Διαφορική Διάγνωση
Η διαφορική διάγνωση των κονδυλωμάτων θα πρέπει να γίνει κυρίως από τα πλατέα κονδυλώματα της δευτερογόνου σύφιλης, τα θηλώματα, τους σπίλους, τις μυρμηκιές, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, τη βλαστική πέμφιγα, το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα και τη μολυσματική τέρμινθο. Επίσης με κονδυλώματα μοιάζουν και οι μαργαριταροειδείς βλατίδες του πέους που είναι φυσιολογικοί αδένες γύρω από τη βάλανο του πέους που μπορεί να διογκώνονται.
Κονδυλώματα - Πρόληψη
Δεδομένου ότι το 70% των ενεργών σεξουαλικά ενηλίκων έχει μολυνθεί από τους ιούς HPV, ο μόνος τρόπος 100% πρόληψης των κονδυλωμάτων θα ήταν θεωρητικά η αυστηρή μονογαμία (χαχα).
Επειδή κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να εφαρμοστεί, απαιτείται η χρήση προφυλακτικού για την πρόληψη των κονδυλωμάτων, το οποίο όμως δεν προστατεύει 100%. Η περιτομή στους άνδρες έχει βρεθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης και μόλυνσης από τα κονδυλώματα.
Σήμερα είναι διαθέσιμα 2 εμβόλια. Το Gardasil προστατεύει από τους τύπους HPV16, HPV 18, HPV6, HPV11 και επομένως σε μεγάλο ποσοστό από τα κονδυλώματα, καθώς το 90% αυτών οφείλεται στους ιούς 6 και 11. Το Cervarix προστατεύει από τους τύπους HPV 16 και HPV 18 και ουσιαστικά δεν προστατεύει από το κονδυλώματα, αλλά μόνο από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Το Gardasil θα πρέπει να χορηγείται πριν την έναρξη της σεξουαλικής ζωής και έχει εγκριθεί η χρήση του από τον Αμερικανικό FDA για πρόληψη των κονδυλωμάτων από την ηλικία των 9 ετών.
Κονδυλώματα - Αντιμετώπιση
Ανάλογα με τον αριθμό και το μέγεθος των βλαβών επιλέγεται η αντιμετώπιση κονδυλωμάτων με τοπικές κρέμες ή αντιμετώπιση κονδυλωμάτων με καταστροφικές μεθόδους, όπως κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία, laser.
Μπορούμε σήμερα να έχουμε πολύ υψηλά ποσοστά αντιμετώπισης κονδυλωμάτων σε μία μόνο επίσκεψη. Αυτό επιτυγχάνεται με αντιμετώπιση κονδυλωμάτων με laser CO2 σε συνδυασμό σε κάποιες περιπτώσεις με χειρουργική αντιμετώπιση κονδυλωμάτων όπου αυτό απαιτηθεί.
Η θεραπεία κονδυλωμάτων με Laser διοξειδίου του άνθρακα πλεονεκτεί σήμερα όλων των διαθέσιμων μεθόδων. Η laser θεραπεία κονδυλωμάτων στοχεύει επιλεκτικά μόνο στα υπάρχοντα κονδυλώματα αφήνοντας ανέπαφο το γύρω υγιές δέρμα. Η θεραπεία κονδυλωμάτων με laser χαρακτηρίζεται από απουσία μετεγχειρητικού πόνου και ουλών, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο. Η θεραπεία κονδυλωμάτων με laser είναι μια αναίμακτη μέθοδος, η δέσμη του laser εφαρμόζεται στοχευμένα στην πάσχουσα περιοχή κατόπιν τοπικής αναισθησίας με διάλυμα ξυλοκαΐνης 2% και μπορεί να καταστρέψει όλα τα υπάρχοντα σε μία δεδομένη στιγμή κονδυλώματα με μία μόνο συνεδρία. Είναι η πλέον ανώδυνη, χωρίς παρενέργειες όταν εφαρμόζεται από εξειδικευμένο Δερματολόγο και αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας κονδυλωμάτων και αποτελεί την αντιμετώπιση εκλογής για μικρού και μεσαίου μεγέθους αλλοιώσεις.
Μύθος: Η εμφάνιση οξυτενών κονδυλωμάτων ή δυσπλασίας σημαίνει ότι θα έχω υποτροπές κατά τη διάρκεια της ζωής μου
Πράγματι, τα οξυτενή κονδυλώματα και η δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας υποτροπιάζουν, αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις και όχι για όλη μας τη ζωή. Μερικά άτομα έχουν μόνο ένα επεισόδιο υποτροπής, άλλοι περισσότερα.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως με την πάροδο του χρόνου το ανοσοποιητικό μας σύστημα καταφέρνει να έχει το «πάνω χέρι» και έτσι να αποτρέπει τις συχνές υποτροπές έως και να τις εξαφανίζει (προσοχή τα οξυτενή κονδυλώματα και όχι τον ιό) μέσα σε ένα διάστημα περίπου 2 ετών.
Άρα, ο περιοριστικός παράγοντας είναι μόνο το ανοσοποιητικό μας σύστημα, που, εάν έχει διαταραχθεί, για παράδειγμα από κάποια φαρμακευτική αγωγή, άλλες λοιμώξεις και ιώσεις, αρκετό στρες, σοβαρή γενικευμένη νόσο, χειρουργική επέμβαση κ.λπ., ίσως είναι ανίκανο να εμποδίσει μια πιθανή υποτροπή. Βέβαια, εάν το ανοσοποιητικό είναι αδύναμο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, θα είναι σύντομη και η περίοδος των υποτροπών.
Γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό HPV (προς το παρόν), η ανησυχία για τον αριθμό και τον ρυθμό των υποτροπών είναι λογική. Νεότερες μελέτες υποδεικνύουν πως ο ιός μπορεί να βρίσκεται σε συνεχή καταστολή (χωρίς να παρουσιάσει ποτέ συμπτώματα) όταν υπάρχει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα.
Μύθος: Είμαι ο μόνος άνθρωπος που έχει τον ιό HPV
Είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος γιατί πολλοί αποκτούν την παραπάνω άποψη, εάν αναλογιστούμε τη χαμηλή (έως και μηδαμινή) πληροφόρηση του κοινού.
Αυτοί που διαγιγνώσκονται με HPV λοίμωξη παλεύουν μόνοι τους και δεν αναζητούν τη συζήτηση, αφού πιστεύουν ότι κανείς δεν θα τους καταλάβει. Άλλοι (ο καλύτερός σου φίλος, ο ξάδελφός σου, ο συνάδελφος στη δουλειά) επίσης νιώθουν ότι πρέπει να το κρατήσουν ως επτασφράγιστο μυστικό (κοινωνικά ταμπού και στιγματισμός).
Το αποτέλεσμα είναι ότι λίγοι άνθρωποι είχαν και έχουν την ευκαιρία να τοποθετήσουν αυτού του είδους τη λοίμωξη σε ένα ακριβές πλαίσιο που να σχετίζεται με το γεγονός ότι παραμένει ένας κοινός ιός.
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1997 στις ΗΠΑ (American Journal of Medicine), περίπου το 74% των Αμερικανών (σχεδόν 3 στους 4) είχε μολυνθεί από τον ιό HPV των γεννητικών οργάνων κατά τη διάρκεια της ζωής του. Από αυτούς και στις ηλικίες 15-49 μόνο 1 στους 4 δεν είχε μολυνθεί.
Είναι σωστό πως ο ιός HPV συχνά (έως και πολύ συχνά) δεν θα προκαλέσει κανένα σύμπτωμα ή κλινική εκδήλωση και έτσι το άτομο που τον έχει δεν θα καταλάβει ποτέ ότι ήταν φορέας του ιού. Κατά προσέγγιση, περίπου το 1% όλων των ενεργών σεξουαλικά ατόμων εμφανίζει ορατά οξυτενή κονδυλώματα που συνδέονται με τον HPV. Αρκετά περισσότερες γυναίκες παρουσιάζουν ανωμαλία στο ΠΑΠ τεστ που συνδέεται με HPV λοίμωξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου