Ο κομήτης Lovejoy «βούτηξε» στο ηλιακό στέμμα, τη βίαιη ατμόσφαιρα του Ηλίου με θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, στις 15 Δεκεμβρίου του 2011.
Μοναδικές εικόνες από τηλεσκόπια δείχνουν τον κομήτη να γίνεται όλο και λαμπρότερος καθώς εισέρχεται στο ηλιακό στέμμα με ταχύτητες άνω των 600 χλμ. το δευτερόλεπτο.
Επίσης η ουρά του αρχίζει να κινείται καθώς εγκλωβίζεται στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, ενώ σταδιακά εξαερώνεται.
Παρακολουθώντας τις κινήσεις του κομήτη οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να συγκεντρώσουν στοιχεία για τις ιδιότητες του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου, που κατευθύνει τους ισχυρούς ηλιακούς ανέμους και πυροδοτεί τις μεγάλες εκρήξεις που σημειώνονται στο ηλιακό στέμμα.
Οι ηλιακές εκρήξεις έχουν ως αποτέλεσμα την εκτόξευση σωματιδίων στο διάστημα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ζημιές σε δορυφόρους και να προκαλέσει προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες.
Οι επιστήμονες σήμερα χρησιμοποιούν υπολογιστικά μοντέλα στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν την ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, δεδομένου ότι κανένα διαστημικό σκάφος δεν μπορεί να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες στην επιφάνειά του.
Οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει περίπου 1.600 κομήτες με τροχιές που τους φέρνουν κοντά στην ατμόσφαιρα του Ήλιου, ωστόσο κανένας τους δεν επιβίωσε.
Ο Lovejoy αντίθετα κατάφερε να βγει σώος από το ηλιακό στέμμα, έστω και με τη μορφή μιας μπάλας από πάγο και σκόνη. Δύο ημέρες αργότερα ωστόσο εξαφανίστηκε καθώς διαλύθηκε ο πυρήνας του.
Ο κομήτης C/2011 W3, που επέτρεψε στους επιστήμονες να μελετήσουν την επίδραση του ηλιακού μαγνητικού πεδίου επάνω του, πήρε το όνομά του από τον Αυστραλό αστρονόμο που τον ανακάλυψε. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου