Οι χιμπατζήδες περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στα δέντρα, οπότε τα εύκαμπτα πόδια τους είναι ουσιαστικής σημασίας, γιατί τους βοηθούν να γραπώνονται στα κλαδιά και να μετακινούνται γρήγορα.
Αντίθετα, τα πόδια του ανθρώπου είναι ως επί το πλείστον άκαμπτα. Οι επιστήμονες δεν έχουν εξακριβώσει που οφείλεται η εξέλιξη αυτή, ωστόσο εκτιμούν ότι συνδέεται με τη σταθερότητα στο περπάτημα.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές ζήτησαν από 398 επισκέπτες στο Μουσείο Επιστημών της Βοστώνης να περπατήσουν ξυπόλυτοι πάνω σε ένα ηλεκτρονικό χαλί, το οποίο «σάρωνε» τα πόδια τους, αναλύοντας τη δομή των οστών τους.
Σε αντίθεση με τα εύκαμπτα πόδια των χιμπατζήδων, που λυγίζουν διευκολύνοντας το επόμενο βήμα, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν άκαμπτα πόδια με σκληρούς συνδέσμους, οι οποίοι συγκρατούν σφιχτά τα οστά.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές ωστόσο, ένας στους 13 επισκέπτες του μουσείου είχε εύκαμπτα πόδια, παρόμοια με του χιμπατζή, χαρακτηριστικό που αγνοούσε μέχρι σήμερα, καθώς δεν του προσέδιδε μεγαλύτερη ταχύτητα ή κάποιο άλλο πλεονέκτημα.
Όπως έχει προκύψει από την ανάλυση απολιθωμάτων ηλικίας δυο εκατομμυρίων ετών, και ο αυστραλοπίθηκος σεντίμπα, συγγενής του ανθρώπου, είχε εύκαμπτα πόδια.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Physical Anthropology.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου