Αναλύοντας τις εικόνες οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως τα βότσαλα αυτά είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις στο νερό, κάτι που προκύπτει από το σχήμα και το μέγεθός τους.
Τα βότσαλα, με μήκος από 2 χιλιοστά ως 41 χιλιοστά, εντοπίστηκαν ανάμεσα στον κρατήρα Gale και τη βάση προσεδάφισης του Curiosity.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 515 πέτρες και παρατήρησαν ότι η επιφάνειά τους ήταν στρογγυλή και λεία.
Οι πέτρες που εκτίθενται στους ανέμους συνήθως έχουν τραχεία επιφάνεια με πολλές γωνίες, ενώ αντίθετα οι πέτρες που βρίσκονται στο νερό σταδιακά γίνονται λείες, καθώς τρίβονται πάνω στους κόκκους άμμου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι για να πάρουν το σχήμα τους, τα βότσαλα πρέπει να έρρεαν στο νερό, πιθανότατα αρχαίου ποταμού, σε βάθος 10 εκατοστών και ενός μέτρου και με ταχύτητα ροής ενός μέτρου ανά δευτερόλεπτο (3,6 χλμ/ ώρα), ελαφρώς ταχύτερα από ένα τυπικό ποτάμι.
Τα βότσαλα χρονολογούνται περί τα 2 δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες αναζητούν εδώ και χρόνια πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη νερού στον Άρη, στην προσπάθεια να μάθουν αν ο Κόκκινος Πλανήτης μπορούσε να φιλοξενήσει μικροβιακή ζωή.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε τον Μάιο στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου