Ερευνητές έχουν διαπιστώσει μία απλή και επιτυχημένη συνταγή για την αναγέννηση άκρων: προσθέτοντας μία μικρή ποσότητα χλωριούχου νατρίου στην κομμένη ουρά ενός γυρίνου, μετά από περίπου μία ώρα η ουρά...
...ανασχηματίζεται πλήρης, με νεύρα, μύες, αιμοφόρα αγγεία και άλλους ιστούς. Βέβαια δεν είναι κάτι τόσο απλό, αλλά τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύονται στις 29 Σεπτεμβρίου στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Neuroscience (Induction of Vertebrate Regeneration by a Transient Sodium Current) είναι ενθαρρυντικά αυξάνοντας την πιθανότητα πως και άλλα είδη κατεστραμμένων ιστών θα μπορούσαν να αναγεννηθούν μετά από έναν τραυματισμό.Ο εντυπωσιακός ρόλος του αλατιού στην αναγέννηση των αμφιβίων, μπορεί τελικά να οδηγήσει σε φυσικούς τρόπους αναγέννησης και των ανθρώπινων ιστών ύστερα από καταστροφή οργάνων ή απώλεια άκρων. «Αυτού του είδους η αναγέννηση είναι συναρπαστική», λέει ο αναπτυξιακός βιολόγος Michael King του Indiana University School of Medicine στο Terre Haute, «γιατί θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα στους ανθρώπους σε περίπτωση τυχαίας απώλειας δαχτύλων ή άκρων». Σε αντίθεση με τους ενήλικους ανθρώπους, οι γυρίνοι έχουν την ικανότητα να αναγεννούν πλήρως τα μέρη τους όταν τραυματιστούν. Τα παιδιά διατηρούν μέρους αυτής της ικανότητας αυτής: μέχρι περίπου την ηλικία των 11 ετών, οι άνθρωποι μπορούν να αναγεννήσουν τα δάχτυλά τους. Αλλά με την πάροδο της ηλικίας, μειώνεται η ικανότητά τους να αναγεννούν ιστούς.
Στη νέα μελέτη, ερευνητές με επικεφαλής τον Michael Levin του Πανεπιστημίου Tufts Medford της Μασαχουσέτης, διαπίστωσαν ότι γυρίνοι που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν αλάτι στα κύτταρά τους δεν μπορούσαν να αναγεννήσουν την ουρά τους, ενώ οι κανονικοί γυρίνοι με ευκολία να αναγεννούσαν την ουρά τους. Οι ουρές των γυρίνων δεν φυτρώνουν όταν η πληγή επουλωθεί γύρω από το την ακρωτηριασμένη ουρά, μια διαδικασία που έχει ολοκληρωθεί περίπου 18 ώρες μετά την κάκωση. Όμως, η εισαγωγή αλατιού στα κύτταρα κοντά στην πληγή μπορεί να τονώσει την αναγέννηση, ακόμη και μετά από αυτή την επούλωση των ιστών, αναφέρει ο Levin και η ερευνητική του ομάδα στην δημοσίευσή τους (Διπλανή εικόνα: Φυσιολογικά οι γυρίνοι μπορούν να αναγεννήσουν την ουρά τους, μετά από κάποιο τραύμα - πάνω μέρος εικόνας, με αναγεννημένη ουρά-. Εμποδίζοντας την είσοδο του χλωριούχου νατρίου στα κύτταρα, αναστέλλει η αναγέννηση - κάτω μέρος εικόνας-).
Ένα ιδιαίτερο κανάλι εισαγωγής αλατιού, που ονομάζεται NaV1.2, είναι απαραίτητο για την αναγέννηση της ουράς υποστηρίζει η ομάδα. Το κανάλι NaV1.2 είναι γνωστό για το ρόλο του στην επικοινωνία των εγκεφαλικών κυττάρων και των χτύπων των καρδιακών κυττάρων, αλλά οι επιστήμονες δεν είχαν ιδέα ότι θα μπορούσε να είναι σημαντικό και για την αναγέννηση. Ένα αλμυρό εξωτερικό περιβάλλον δεν είναι αρκετό για να προκαλέσει την αναγέννηση της ουράς. Το αλάτι θα πρέπει να εισέρχεται στα κύτταρα κοντά στην πληγή, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα. «Παρά το γεγονός ότι ένας από τους συνήθεις τρόπους εισόδου του άλατος στα κύτταρα είναι μέσω του καναλιού NaV1.2, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα για απλούστερες θεραπείες», αναφέρει ο Levin.«Πραγματικά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πώς το νάτρια βρίσκεται εκεί πέρα», καταλήγει ο Levin.
Ένας τρόπος για να μεταφερθεί αλάτι στα κύτταρα είναι μέσω ενός μικρού μορίου που ονομάζεται μονενσίνη το οποίο μεταφέρει νάτριο στο εσωτερικό του κυττάρου. Θεραπεία μίας ώρας με μονενσίνη θα μπορούσε να επάγει την αναγέννηση της ουράς των γυρίνων σε πληγές που είχαν ήδη επουλωθεί. "Αυτό το απλό σήμα επαγωγής ξεκινά μία εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία», λέει ο Levin. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να εξηγηθεί πλήρως πώς το σήμα της ζημιάς προκαλεί την είσοδο ποσοτήτων αλατιού στα κύτταρα και πώς στη συνέχεια επάγει την ανάπτυξη των ιστών. Επιπλέον, δεδομένου ότι πολλά κύτταρα του οργανισμού εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη ρύθμιση της συγκέντρωσης του αλατιού, η αύξηση της ποσότητάς του στα κύτταρα έστω και μόνο για μια ώρα, θα μπορούσε να έχει απρόσμενες συνέπειες. Η ελπίδα είναι ότι κάποια μέρα ένα απλό χημικό μήνυμα άλατος θα μπορεί να αποβεί χρήσιμο για τη δυνατότητα αναγέννησης ανθρώπινων προσαρτημάτων. «Σχετικά με την αναγέννηση της ουράς, όλες οι μέχρι πρότινος μελέτες αφορούσαν ζώα πριν αυτά εμφανίσουν κάποιο τραύμα ή πριν επουλώσουν την πληγή. Δεν μπορείτε να πάτε σε ένα γιατρό και να λάβετε θεραπεία πριν έχετε το ατύχημά σας», καταλήγει ο Levin.
...ανασχηματίζεται πλήρης, με νεύρα, μύες, αιμοφόρα αγγεία και άλλους ιστούς. Βέβαια δεν είναι κάτι τόσο απλό, αλλά τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύονται στις 29 Σεπτεμβρίου στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Neuroscience (Induction of Vertebrate Regeneration by a Transient Sodium Current) είναι ενθαρρυντικά αυξάνοντας την πιθανότητα πως και άλλα είδη κατεστραμμένων ιστών θα μπορούσαν να αναγεννηθούν μετά από έναν τραυματισμό.Ο εντυπωσιακός ρόλος του αλατιού στην αναγέννηση των αμφιβίων, μπορεί τελικά να οδηγήσει σε φυσικούς τρόπους αναγέννησης και των ανθρώπινων ιστών ύστερα από καταστροφή οργάνων ή απώλεια άκρων. «Αυτού του είδους η αναγέννηση είναι συναρπαστική», λέει ο αναπτυξιακός βιολόγος Michael King του Indiana University School of Medicine στο Terre Haute, «γιατί θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα στους ανθρώπους σε περίπτωση τυχαίας απώλειας δαχτύλων ή άκρων». Σε αντίθεση με τους ενήλικους ανθρώπους, οι γυρίνοι έχουν την ικανότητα να αναγεννούν πλήρως τα μέρη τους όταν τραυματιστούν. Τα παιδιά διατηρούν μέρους αυτής της ικανότητας αυτής: μέχρι περίπου την ηλικία των 11 ετών, οι άνθρωποι μπορούν να αναγεννήσουν τα δάχτυλά τους. Αλλά με την πάροδο της ηλικίας, μειώνεται η ικανότητά τους να αναγεννούν ιστούς.
Στη νέα μελέτη, ερευνητές με επικεφαλής τον Michael Levin του Πανεπιστημίου Tufts Medford της Μασαχουσέτης, διαπίστωσαν ότι γυρίνοι που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν αλάτι στα κύτταρά τους δεν μπορούσαν να αναγεννήσουν την ουρά τους, ενώ οι κανονικοί γυρίνοι με ευκολία να αναγεννούσαν την ουρά τους. Οι ουρές των γυρίνων δεν φυτρώνουν όταν η πληγή επουλωθεί γύρω από το την ακρωτηριασμένη ουρά, μια διαδικασία που έχει ολοκληρωθεί περίπου 18 ώρες μετά την κάκωση. Όμως, η εισαγωγή αλατιού στα κύτταρα κοντά στην πληγή μπορεί να τονώσει την αναγέννηση, ακόμη και μετά από αυτή την επούλωση των ιστών, αναφέρει ο Levin και η ερευνητική του ομάδα στην δημοσίευσή τους (Διπλανή εικόνα: Φυσιολογικά οι γυρίνοι μπορούν να αναγεννήσουν την ουρά τους, μετά από κάποιο τραύμα - πάνω μέρος εικόνας, με αναγεννημένη ουρά-. Εμποδίζοντας την είσοδο του χλωριούχου νατρίου στα κύτταρα, αναστέλλει η αναγέννηση - κάτω μέρος εικόνας-).
Ένα ιδιαίτερο κανάλι εισαγωγής αλατιού, που ονομάζεται NaV1.2, είναι απαραίτητο για την αναγέννηση της ουράς υποστηρίζει η ομάδα. Το κανάλι NaV1.2 είναι γνωστό για το ρόλο του στην επικοινωνία των εγκεφαλικών κυττάρων και των χτύπων των καρδιακών κυττάρων, αλλά οι επιστήμονες δεν είχαν ιδέα ότι θα μπορούσε να είναι σημαντικό και για την αναγέννηση. Ένα αλμυρό εξωτερικό περιβάλλον δεν είναι αρκετό για να προκαλέσει την αναγέννηση της ουράς. Το αλάτι θα πρέπει να εισέρχεται στα κύτταρα κοντά στην πληγή, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα. «Παρά το γεγονός ότι ένας από τους συνήθεις τρόπους εισόδου του άλατος στα κύτταρα είναι μέσω του καναλιού NaV1.2, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα για απλούστερες θεραπείες», αναφέρει ο Levin.«Πραγματικά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πώς το νάτρια βρίσκεται εκεί πέρα», καταλήγει ο Levin.
Ένας τρόπος για να μεταφερθεί αλάτι στα κύτταρα είναι μέσω ενός μικρού μορίου που ονομάζεται μονενσίνη το οποίο μεταφέρει νάτριο στο εσωτερικό του κυττάρου. Θεραπεία μίας ώρας με μονενσίνη θα μπορούσε να επάγει την αναγέννηση της ουράς των γυρίνων σε πληγές που είχαν ήδη επουλωθεί. "Αυτό το απλό σήμα επαγωγής ξεκινά μία εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία», λέει ο Levin. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να εξηγηθεί πλήρως πώς το σήμα της ζημιάς προκαλεί την είσοδο ποσοτήτων αλατιού στα κύτταρα και πώς στη συνέχεια επάγει την ανάπτυξη των ιστών. Επιπλέον, δεδομένου ότι πολλά κύτταρα του οργανισμού εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη ρύθμιση της συγκέντρωσης του αλατιού, η αύξηση της ποσότητάς του στα κύτταρα έστω και μόνο για μια ώρα, θα μπορούσε να έχει απρόσμενες συνέπειες. Η ελπίδα είναι ότι κάποια μέρα ένα απλό χημικό μήνυμα άλατος θα μπορεί να αποβεί χρήσιμο για τη δυνατότητα αναγέννησης ανθρώπινων προσαρτημάτων. «Σχετικά με την αναγέννηση της ουράς, όλες οι μέχρι πρότινος μελέτες αφορούσαν ζώα πριν αυτά εμφανίσουν κάποιο τραύμα ή πριν επουλώσουν την πληγή. Δεν μπορείτε να πάτε σε ένα γιατρό και να λάβετε θεραπεία πριν έχετε το ατύχημά σας», καταλήγει ο Levin.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου