Η πτώση μετεωρίτη, που προκάλεσε πανικό πάνω από το Τσελιάμπινσκ στη Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2013, ήταν «προειδοποιητικό χτύπημα» σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις (UC Davis) ολοκλήρωσαν την ανάλυση των δειγμάτων και η σχετική έκθεση θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Science στις 7 Νοεμβρίου.
«Αν η ανθρωπότητα δεν θέλει να ακολουθήσει τη μοίρα των δεινοσαύρων, θα πρέπει να μελετήσει ένα γεγονός όπως αυτό λεπτομερώς» τονίζει ο Κινγκ-Ζου Γιν, καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Γης και των πλανητών Επιστημών στο UC Davis.
Το Τσελιάμπινσκ ήταν η μεγαλύτερη πτώση μετεωρίτη από το συμβάν στην Τουνγκούσκα το 1908 , και χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και στις προηγμένες εργαστηριακές τεχνικές πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία για τους ερευνητές να μελετήσουν ένα τέτοιο γεγονός.
Οπως αναφέρεται στην έκθεση, ο μετεωρίτης του Τσελιάμπινσκ, μετεωρίτης ανήκει στον πιο κοινό τύπο του μετεωρίτη, έναν «κανονικό χονδρίτη», ωστόσο αν μία καταστροφική πτώση μετεωρίτη συμβεί στο μέλλον, τότε θα ήταν πιο πιθανό να είναι ένα αντικείμενο αυτού του τύπου.
Η ομάδα είχε επικεφαλής την Ολγκα Πόποβα της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα, και τον αστρονόμο Πίτερ Τζένισκενς, από το Ιδρυμα SETI της NASA και περιελάμβανε 57 άλλους ερευνητές από εννέα χώρες .
Οπως αναφέρει ο Τζένισκενς, «Στόχος μας ήταν να κατανοήσουμε όλες τις περιστάσεις που οδήγησαν στην επιζήμια πτώση μετεωρίτη που έστειλε πάνω από 1200 άτομα σε νοσοκομεία της περιοχής εκείνη την ημέρα. Η έκρηξη ήταν ισοδύναμη με περίπου 600 χιλιάδες τόνους δυναμίτη , 150 φορές μεγαλύτερος από τον μετεωρίτη Μιλ Σάτερ που έπεσε το 2012 στην Καλιφόρνια»
Με βάση γωνίες θέασης από τα βίντεο της βολίδα , η ομάδα υπολόγισε ότι η μετέωρο εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα μεγαλύτερη από 19 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, ελαφρώς μεγαλύτερη από ό, τι είχε προηγουμένως αναφερθεί .
«Το μοντέλο εισόδου του μετέωρου στην ατμόσφαιρα, έδειξε ότι η έκρηξη προκλήθηκε από ένα ενιαίο κομμάτι βράχου 20 μέτρων, το οποίο διαλύθηκε σε υψόμετρο 30 χιλιομέτρων.» εξηγεί η Πόποβα Popova είπε.
Παράλληλα, η φωτεινότητα του μετεωρίτη που έφτασε σε υψόμετρο 29,7 χιλιόμετρα, καθώς το αντικείμενο εξερράγη . Για όσους βρίσκονταν κοντά στο σημείο της έκρηξης, προς στιγμήν ο μετεωρίτης εμφανίστηκε πιο φωτεινός από τον Ήλιο και προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα .
Η ομάδα υπολόγισε ότι περίπου τα τρία τέταρτα του μετέωρου εξατμίζεται εκείνη τη στιγμή. Τα περισσότερα κομμάτια μετατράηκαν σε σκόνη και μόνο το 0,05 τοις εκατό του αρχικού βράχου έπεσε στο έδαφος ως μετεωρίτες, ενώ το σύννεφο σκόνης ήταν τόσο καυτό που φαινόταν πορτοκαλί.
Το μεγαλύτερο ενιαίο κομμάτι , που ζυγίζε περίπου 650 κιλά , ανακτήθηκε από τον βυθό της λίμνης Τσεμπαρκούλ τον Οκτώβριο από την ομάδα του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον καθηγητή Βίκτορ Γκροκόβσκι.
Η έρευνα έδειξε επίσης, ότι το συγκεκριμένο μετέωρο, ήταν ένα είδος χονδρίτη ηλικίας 4.452.000.000 ετών και μάλιστα επιβίωσε από σημαντική έκρηξη περίπου 115.000.000 χρόνια μετά το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος (που υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε 4.567.000.000 χρόνια πριν.»
Ο Τζένισκενς υπολογίζει ότι το αντικείμενο μπορεί να προέρχεται από την οικογένεια του αστεροειδή Φλόρα, ωστόσο οι έρευνες έδειξαν ότι ο βράχος είχε εκτεθεί σε κοσμικές ακτίνες για διάστημα μόλις 1.200.000 ετών ασυνήθιστα μικρό για πετρώματα που προέρχονται από την οικογένεια του Φλόρα.
Οι επιστήμονες οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ο κομήτης του Τσελιάμπινσκ ανήκε σε ένα μεγαλύτερο «σωρό ερειπίων» ενός αστεροειδή που έσπασε 1.200.000 χρόνια πριν , ίσως σε μια προηγούμενη στενή επαφή με τη Γη. Μάλιστα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα υπόλοιπα συντρίμμια θα μπορούσαν να βρίσκονται ακόμα κάπου κοντά στη Γη.
Πηγή
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις (UC Davis) ολοκλήρωσαν την ανάλυση των δειγμάτων και η σχετική έκθεση θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Science στις 7 Νοεμβρίου.
«Αν η ανθρωπότητα δεν θέλει να ακολουθήσει τη μοίρα των δεινοσαύρων, θα πρέπει να μελετήσει ένα γεγονός όπως αυτό λεπτομερώς» τονίζει ο Κινγκ-Ζου Γιν, καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Γης και των πλανητών Επιστημών στο UC Davis.
Το Τσελιάμπινσκ ήταν η μεγαλύτερη πτώση μετεωρίτη από το συμβάν στην Τουνγκούσκα το 1908 , και χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και στις προηγμένες εργαστηριακές τεχνικές πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία για τους ερευνητές να μελετήσουν ένα τέτοιο γεγονός.
Οπως αναφέρεται στην έκθεση, ο μετεωρίτης του Τσελιάμπινσκ, μετεωρίτης ανήκει στον πιο κοινό τύπο του μετεωρίτη, έναν «κανονικό χονδρίτη», ωστόσο αν μία καταστροφική πτώση μετεωρίτη συμβεί στο μέλλον, τότε θα ήταν πιο πιθανό να είναι ένα αντικείμενο αυτού του τύπου.
Η ομάδα είχε επικεφαλής την Ολγκα Πόποβα της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα, και τον αστρονόμο Πίτερ Τζένισκενς, από το Ιδρυμα SETI της NASA και περιελάμβανε 57 άλλους ερευνητές από εννέα χώρες .
Οπως αναφέρει ο Τζένισκενς, «Στόχος μας ήταν να κατανοήσουμε όλες τις περιστάσεις που οδήγησαν στην επιζήμια πτώση μετεωρίτη που έστειλε πάνω από 1200 άτομα σε νοσοκομεία της περιοχής εκείνη την ημέρα. Η έκρηξη ήταν ισοδύναμη με περίπου 600 χιλιάδες τόνους δυναμίτη , 150 φορές μεγαλύτερος από τον μετεωρίτη Μιλ Σάτερ που έπεσε το 2012 στην Καλιφόρνια»
Με βάση γωνίες θέασης από τα βίντεο της βολίδα , η ομάδα υπολόγισε ότι η μετέωρο εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα μεγαλύτερη από 19 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, ελαφρώς μεγαλύτερη από ό, τι είχε προηγουμένως αναφερθεί .
«Το μοντέλο εισόδου του μετέωρου στην ατμόσφαιρα, έδειξε ότι η έκρηξη προκλήθηκε από ένα ενιαίο κομμάτι βράχου 20 μέτρων, το οποίο διαλύθηκε σε υψόμετρο 30 χιλιομέτρων.» εξηγεί η Πόποβα Popova είπε.
Παράλληλα, η φωτεινότητα του μετεωρίτη που έφτασε σε υψόμετρο 29,7 χιλιόμετρα, καθώς το αντικείμενο εξερράγη . Για όσους βρίσκονταν κοντά στο σημείο της έκρηξης, προς στιγμήν ο μετεωρίτης εμφανίστηκε πιο φωτεινός από τον Ήλιο και προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα .
Η ομάδα υπολόγισε ότι περίπου τα τρία τέταρτα του μετέωρου εξατμίζεται εκείνη τη στιγμή. Τα περισσότερα κομμάτια μετατράηκαν σε σκόνη και μόνο το 0,05 τοις εκατό του αρχικού βράχου έπεσε στο έδαφος ως μετεωρίτες, ενώ το σύννεφο σκόνης ήταν τόσο καυτό που φαινόταν πορτοκαλί.
Το μεγαλύτερο ενιαίο κομμάτι , που ζυγίζε περίπου 650 κιλά , ανακτήθηκε από τον βυθό της λίμνης Τσεμπαρκούλ τον Οκτώβριο από την ομάδα του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον καθηγητή Βίκτορ Γκροκόβσκι.
Η έρευνα έδειξε επίσης, ότι το συγκεκριμένο μετέωρο, ήταν ένα είδος χονδρίτη ηλικίας 4.452.000.000 ετών και μάλιστα επιβίωσε από σημαντική έκρηξη περίπου 115.000.000 χρόνια μετά το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος (που υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε 4.567.000.000 χρόνια πριν.»
Ο Τζένισκενς υπολογίζει ότι το αντικείμενο μπορεί να προέρχεται από την οικογένεια του αστεροειδή Φλόρα, ωστόσο οι έρευνες έδειξαν ότι ο βράχος είχε εκτεθεί σε κοσμικές ακτίνες για διάστημα μόλις 1.200.000 ετών ασυνήθιστα μικρό για πετρώματα που προέρχονται από την οικογένεια του Φλόρα.
Οι επιστήμονες οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ο κομήτης του Τσελιάμπινσκ ανήκε σε ένα μεγαλύτερο «σωρό ερειπίων» ενός αστεροειδή που έσπασε 1.200.000 χρόνια πριν , ίσως σε μια προηγούμενη στενή επαφή με τη Γη. Μάλιστα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα υπόλοιπα συντρίμμια θα μπορούσαν να βρίσκονται ακόμα κάπου κοντά στη Γη.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου