Κλειστός ο LHC για ένα χρόνο.

Ο Μεγάλος Επιταχυντής Ανδρονίων θα παύσει τη λειτουργία του στο τέλος του 2011 για ένα χρόνο, προκειμένου να επιδιορθωθούν σχεδιαστικά ελαττώματα.


Σύμφωνα με δηλώσεις του διευθυντή του LHC, Δρ Στιβ Μάιερς, στο BBC, τα ελαττώματα θα καθυστερήσουν την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων του επιταχυντή κατά δύο χρόνια.
Το υπερ-μηχάνημα λειτούργησε πρόσφατα μετά από 14μηνη παύση εξαιτίας ενός ατυχήματος τον Σεπτέμβριο του 2008.
Ο Δρ Μάιερς σχολίασε: «Είναι κάτι που με πολύ περισσότερους πόρους και περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό και ποιοτικό έλεγχο θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αλλά δυσκολεύομαι να σκεφτώ ότι είναι κάτι που οφείλεται σε σχεδιαστικό λάθος». Και συνέχισε: «Η στάνταρ φράση είναι ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Ανδρονίων είναι το πρωτότυπό του. Ωθούμε τις τεχνολογίες στα όριά τους. Δεν ακούμε για τους χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άλλους τομείς που πήγαν απίστευτα καλά. Ένα μηχάνημα σαν τον Μεγάλο Επιταχυντή Ανδρονίων, κατασκευάζεις ένα και το κατασκευάζεις μία φορά».
Το πρώτο πρόβλημα αφορά στις ενώσεις μεταξύ των μαγνητών οι οποίες πρέπει να ενισχυθούν προκειμένου να επιτευχθούν ακόμη μεγαλύτερες ενεργειακά συγκρούσεις ατόμων. Το δεύτερο πρόβλημα στο οποίο θα εστιάσουν οι μηχανικοί είναι τα χάλκινα περιβλήματα γύρω από τις υπεραγώγιμες ενώσεις στο τούνελ. Τα χάλκινα περιβλήματα αποτελούν μηχανισμό ασφαλείας που έχει σχεδιαστεί ώστε να απορροφήσει το ρεύμα σε περίπτωση που κάποιος μαγνήτης υπερθερμανθεί.
Το ατύχημα του 2008 προκάλεσε τη διαρροή ενός τόνου ηλίου στο εσωτερικό του τούνελ και μια σειρά επάλληλων βλαβών που ανέβασαν το κόστος επιδιόρθωσης στα 40 εκ. ελβετικά φράγκα.
Οι μηχανικοί πιστεύουν ότι το μηχάνημα μπορεί να επιτύχει με ασφάλεια συγκρούσεις που φθάνουν τα 7 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ, αλλά φοβούνται μια νέα διακοπή λειτουργίας. Γι’ αυτό, από κοινού με τους φυσικούς που εργάζονται στο LHC, πήραν την απόφαση να λειτουργήσουν το μηχάνημα για 18-24 μήνες στη μισή ισχύ του πριν το κλείσουν για ένα χρόνο προκειμένου να κάνουν βελτιώσεις στο μήκους 27 χλμ τούνελ. Τελικός στόχος τους είναι να επιτύχουν συγκρούσεις σωματιδίων στα 14 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ.