Γιατί μερικές πιπεριές είναι καυτερές;

Υπάρχουν πολλά φυτά στη φύση τα οποία απλά δεν θέλουν να καταναλωθούν από άλλα ζώα. Έτσι λοιπόν έχουν αναπτύξει διάφορους μηχανισμούς άμυνας. Ευδοκιμούν σε μέρη τα οποία είναι δύσκολα προσβάσιμα σε ζώα, μπορούν να εκκρίνουν άσχημες μυρωδιές, να έχουν τριχωτή ή κολλώδη επιφάνεια, να έχουν αγκάθια ή να είναι καυτερά.





Τα ζώα όμως πρέπει να τραφούν με φυτά. Οπότε υπάρχει μια συνεχής κούρσα εξέλιξης και ανταγωνισμού.

Το αποτέλεσμα;

Μα φυσικά η εξέλιξη όλο και πιο ισχυρών μηχανισμών αντιμετώπισης των ζώων. Έτσι λοιπόν τα φυτά χρησιμοποιούν όλα τους τα βιοχημικά όπλα και δημιουργούν τοξίνες, οι οποίες προκαλούν άσχημη γεύση στο φυτό, δηλητηρίαση σε αυτόν που θα το φάει ή ακόμα και εμετό. Βέβαια αυτές οι τοξίνες αποθηκεύονται σε διάφορα σημεία του φυτού. Όπως στα κουκούτσια αλλά και στην σάρκα τους.

Η καυτερή πιπεριά, διακοσμημένη με έντονο κόκκινο ή πράσινο χρώμα και γλυκιά μυρωδιά, σε προκαλεί να την φας. Όταν όμως δαγκώσεις τότε αλλάζουν όλα και ένα ισχυρό κάψιμο στους κάλυκες της γλώσσας σου σε κάνει να δακρύσεις.

Αυτό που κατάφερε να κάνει η καυτερή πιπεριά λέγεται τακτική της αποτροπής. Απλά δοκιμάζεις και φεύγεις.



Η ουσία που προκαλεί αυτό το τσούξιμο λέγεται καψαϊκίνη και βρίσκεται σε διάφορα φυτά και λαχανικά. Αυτή καταλήγει στους γευστικούς κάλυκες και δίνει εντολή στον εγκέφαλο για να αρχίσει το αίσθημα του πόνου και του καψίματος.

Μετά από πολύμηνες μελέτες διαπιστώθηκε ότι τα πουλιά δεν είναι δυνατόν να καούν από την καψαϊκίνη. Με λίγα λόγια έχουν ανοσία. Κάτι που δεν έχουν τα ζώα και άνθρωπος. Αυτό οφείλεται κατά έναν κύριο λόγο στο πλούσιο νευρικό σύστημα που διαθέτουν όλα τα θηλαστικά.

Τα πουλιά λοιπόν, καταπίνουν τους καυτερούς σπόρους τις πιπεριάς. Στη συνέχεια αφήνουνε κόπρανα. Τα κόπρανα τους όμως αυτά, είναι γεμάτα από σπόρια. Έτσι τα κόπρανα, αποτελούν έτοιμο λίπασμα για τα σπόρια των πιπεριών, κι έτσι, γίνεται η διασπορά του φυτού.

Διαβάστε παλαιότερο άρθρο: Η πιο καυτερή πιπεριά

Πηγή