Αναρωτηθήκατε ποτέ πως ενώνει η κόλλα δύο αντικείμενα; Τι συμβαίνει στην επιφάνεια τους; Η κόλλα κολλάει δύο αντικείμενα μεταξύ τους με διάφορους τρόπους. Υπάρχουν διαφόρων ειδών κόλλες, που λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το υλικό το οποίο πρέπει να κολλήσουν. Θα αναφερθούμε απλά και κατανοητά στην όλη φιλοσοφία λειτουργίας της κόλλας, ώστε να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Αρχικά όμως ας δούμε κάτι άλλο, που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας της κόλλας:
Ένα κομμάτι μέταλλο, από τι αποτελείται; Γιατί για να το κόψουμε σε δύο κομμάτια θα πρέπει να ασκήσουμε μεγάλη βία; Ο λόγος είναι απλός.
Τα μόρια π.χ. του σιδήρου(του πλαστικού, του γυαλιού, κλπ), είναι πολύ στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Η απόσταση μεταξύ των μορίων με τα γειτονικά τους, είναι υπερβολικά μικρή, πράγμα το οποίο μας κάνει να μην μπορούμε να τα χωρίσουμε στα δύο πολύ εύκολα.
Φυσικά υπάρχουν αντικείμενα που οι δεσμοί των μορίων τους είναι πολύ πιο χαλαροί, οπότε μπορούμε να συνενώσουμε απλά με μια μικρή πίεση (οπως π.χ. η πλαστελίνη).
Ακόμα και η πιο λεία επιφάνεια, αν τη δούμε στο μικροσκόπιο, έχει πολλά βουνά και λαγκάδια - μικροσκοπικές άτακτες ρωγμούλες.
Πως η κόλλα κολλάει δύο αντικείμενα
Άρα, τι το έξυπνο κάνει η κόλλα και κολλάει τα δύο αντικείμενά μας;
Αρχικά είναι σε υγρή μορφή, οπότε διυσδείει μέσα στα "λαγκάδια" - στις μικροσκοπικές ρωγμές, γεμίζοντάς - πλημμυρίζοντας τες.
Η κόλλα όμως έχει την ιδιότητα, αν έρθει σε επαφή με το οξυγόνο - με τον αέρα, να στεγνώνει - να γίνεται ένα πολύ σταθερό στερεό αντικείμενο (τα μόριά της, "δένουν" πολύ γερά μεταξύ τους).
Έτσι, όταν βάζουμε κόλλα στις επιφάνειες δύο αντικειμένων που θέλουμε να συνενώσουμε, γεμίζουν οι ρωγμές. Στεγνώνει η κόλλα, και μέσα στα χιλιάδες "λαγκάδια", η στεγνωμένη κόλλα, λειτουργεί σαν χιλιάδες άγκυρες και στις δύο επιφάνειες, συγκρατώντας άρρικτα τα δύο αντικείμενα αναμεταξύ τους.
Τώρα όσο πιο πολύ σκληραίνει, τόσο πιο δυνατή είναι. Όσο δηλαδή, τα μόριά της συνενώνονται πιο στενά αναμεταξύ τους, τόσο πιο δυνατή κόλλα έχουμε - τόσο πιο καλά κολλάει.
Πηγή
