Xρυσό και σπάνια μέταλλα στα κόπρανα

Οι υπόνομοι δεν κρύβουν μόνο ανθρώπινα περιττώματα, απόβλητα, λύματα και αρουραίους. Μια νέα μελέτη επιστημόνων της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (USGS) επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες που υποστηρίζουν ότι οι υπόνομοι είναι πραγματικά χρυσωρυχεία.



Η μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας που λαμβάνει χώρα στο Ντένβερ του Τέξας από τις 22 ως τις 26 Μαρτίου.

Δειγματοληψίες επί χρονικό διάστημα οκτώ ετών σε μονάδες βιολογικού καθαρισμού και η ανάλυση των δειγμάτων σε ηλεκτρονικά μικροσκόπια αποκάλυψαν έναν σπάνιο πλούτο εκεί που κανείς δεν θα το περίμενε.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα επίπεδα των πολύτιμων μετάλλων στους υπονόμους μπορούν να συγκριθούν με εκείνα που ανακαλύπτονται σε ορισμένα μεταλλεία. Ενδεικτικά, ένα κιλό αποβλήτων των υπονόμων περιέχει 0,4 μιλιγκράμ χρυσού, 28 μιλιγκράμ αργύρου, 638 μιλιγκράμ χαλκού και 49 μιλιγκράμ βαναδίου.

Επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι οι υπόνομοι αποτελούν μια αναξιοποίητη μέχρι σήμερα πηγή μετάλλων όπως ο χρυσός, η πλατίνα, ο άργυρος, ο χαλκός, το παλλάδιο, το βανάδιο και άλλα σπάνια μέταλλα που χρησιμοποιούνται σε υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές.

Πρόσφατη μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Αριζόνα εκτιμά ότι -στις ΗΠΑ τουλάχιστον- τα λύματα μιας πόλης με πληθυσμό ένα εκατομμύριο ανθρώπους μπορούν να δώσουν μέταλλα αξίας 13 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, συμπεριλαμβανομένων 2,6 εκατομμυρίων σε χρυσό και ασήμι. Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι τα πραγματικά κέρδη θα ήταν μικρότερα, αφού η απόδοση της επεξεργασίας δεν θα έφτανε ποτέ το 100 τοις εκατό.

Πιστεύουν όμως ότι η επεξεργασία της λυματολάσπης θα μπορούσε τουλάχιστον να καλύψει ένα μέρος του κόστους του βιολογικού καθαρισμού. Επιπλέον, η επεξεργασμένη λυματολάσπη θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ως λίπασμα χωρίς τον κίνδυνο παρουσίας βαρέων μετάλλων.

Όπως ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια της USGS, Κάθλιν Σμιθ,«μέταλλα υπάρχουν παντού: στα προϊόντα περιποίησης των μαλλιών (σαμπουάν κ.λπ.), στα απορρυπαντικά, στα αποσμητικά, στα αντηλιακά κ.α.», ιδίως όταν αυτά περιέχουν νανοσωματίδια μετάλλων. Στο ερώτημα κατά πόσο τα ίδια τα κόπρανα περιέχουν χρυσάφι, η απάντηση των αμερικανών ερευνητών είναι ότι «δεν ξέρουμε με σιγουριά, αλλά δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε».

Η εφαρμογή μιας μεθόδου εξαγωγής χρυσού και άλλων μετάλλων από τα απόβλητα στο μέλλον, θα βοηθούσε και στον περιορισμό της ρύπανσης του περιβάλλοντος με τοξικές χημικές ουσίες, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται για την εξόρυξη του χρυσού από το έδαφος.

Μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού στην Ιαπωνία έχει ήδη ξεκινήσει πιλοτικά την εξαγωγή χρυσού και επιβεβαίωσε ότι βγάζει ποσότητες του πολυτίμου μετάλλου που είναι ανάλογες με εκείνες ορισμένων χρυσωρυχείων.

Συγκεκριμένα, στην πόλη Σούβα της επαρχίας Ναγκάνο, η τοπική μονάδα βιολογικού καθαρισμού επεξεργάζεται λύματα από εργοστάσια παραγωγής συσκευών ακριβείας, τα οποία καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες μετάλλων.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, από κάθε τόνο στάχτης που προκύπτει από την καύση λυματολάσπης ανακτώνται σχεδόν δύο κιλά χρυσού, απόδοση ανώτερη ακόμα και από αυτή των συμβατικών ορυχείων χρυσού.

Παρότι η λυματολάσπη της Σούβα τρέφεται από την τοπική βιομηχανία τεχνολογίας, η ιδέα της ανάκτησης πολύτιμων μετάλλων αφορά τα αστικά λύματα γενικά: συχνά τα λύματα αυτά αναμειγνύονται με τα βιομηχανικά, ενώ τα όμβρια ύδατα μεταφέρουν μέταλλα του εδάφους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου