Kowloon Walled City: Η "πόλη της αναρχίας"

Την αποκαλούσαν "πόλη της αναρχίας", μιας και δεν υπαγόταν σε καμία γνωστή δομή. Η Kowloon Walled City, παραμένει ο πλέον πυκνοκατοικημένος αστικός ιστός που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης.




Περίπου 50.000 άνθρωποι συνωστίζονταν  σε 28.000 τετραγωνικά μέτρα, στην πόλη που στα καντονέζικα έμεινε γνωστή ως "πόλη του σκότους".

Το τέλος της "πόλης" του Χονγκ Κονγκ ήρθε στα τέλη του 1993 όταν γκρεμίστηκε οριστικά. Επρόκειτο άλλωστε για μια αστική ανωμαλία.

Το κομμάτι αυτό γης ξεκίνησε σαν κινεζικό στρατιωτικό φυλάκιο στις αρχές του 1800. Το 1898 έγινε "νεκρή ζώνη" όταν οι Βρετανοί "μίσθωσαν" το Χονγκ Κονγκ.



Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά από τους Ιάπωνες ενώ μετά το τέλος των εχθροπραξιών ο χώρος έγινε καταφύγιο για εκατοντάδες πρόσφυγες. Βρετανοί και Κινέζοι δεν παρενέβησαν ποτέ και έτσι η δόμηση στην περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται άναρχα.

Κάπως έτσι, γεννήθηκε η Kowloon Walled City. Στα επόμενα χρόνια ξεπήδησαν 300 πύργοι με τα κτίρια να υφαίνονται σε ένα διασυνδεδεμένο πυκνό δίκτυο ανύπαρκτης ουσιαστικά υποδομής. Μια υποδομή που έγινε χωρίς κανέναν αρχιτεκτονικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό.

Για κάθε πολίτη της "πόλης" αντιστοιχούσαν μόλις 3,5 τετραγωνικά μέτρα με τις συνθήκες της καθημερινής διαβίωσης να γίνονται ολοένα και πιο άθλιες από άποψης υγιεινής.



Η περιοχή ανήκε στην ιδιοκτησία των Βρετανών αλλά διοικητικά στην Κίνα και έτσι, δεν υπήρχε κανένας νόμος που θα μπορούσε να εφαρμοστεί από τις αρχές. Η περιοχή έγινε δίκτυο παρανόμων και χώρος υποδοχής φυγάδων.

Παρόλα αυτά, η έλλειψη αστυνομίας δεν επηρέασε την καθημερινότητα των ανθρώπων που σταδιακά αυτοοργανώθηκαν για να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα προβλήματα τους.

Η πόλη έγινε μοντέλο ανθρώπινης συνεργασίας: οι κάτοικοι διέθεταν τους δικούς τους κανόνες συμβίωσης, την ίδια στιγμή που είχαν συλλάβει και μια σειρά από υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, όπως ομάδες κατάσβεσης πυρκαγιών κ.λπ. Σχολεία υπήρχαν επίσης, ενώ τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις γνώρισαν σχετική άνθιση πάντα με ιδιωτική πρωτοβουλία των κατοίκων που ζούσαν σε μια ανταλλακτική κοινωνία.



Παρόλα αυτά, η κινεζική μαφία προσπάθησε να παρεισφρήσει στην περιοχή ανεβάζοντας σταδιακά τους δείκτες εγκληματικότητας. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80, οι περισσότεροι κάτοικοι άρχισαν να φεύγουν και μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες περιοχές, με αποτέλεσμα η πόλη να γίνει "φάντασμα". Το 1993 τα κτίρια κατεδαφίστηκαν για πάντα.

Η κινεζική κυβέρνηση δαπάνησε 2.7 δισεκατομμύρια δολάρια Χονγκ Κονγκ σε αποζημιώσεις και έργα κατεδάφισης, τα οποία ξεκίνησαν το 1991. Ολοκληρώθηκαν το 1992.



Σήμερα ο χώρος έχει μετατραπεί σε πάρκο, με ένα μπρούτζινο ομοίωμα της πόλης να είναι το μόνο που απέμεινε από την πλούσια ιστορία της.

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα το Χονγκ Κονγκ κυβερνάται ως ειδική διοικητική περιοχή. Υπό τον όρο της σινοβρετανικής κοινής Διακήρυξης, η Κινα έχει υποσχεθεί ότι το Χογκ Κογκ θα έχει έναν σχετικά υψηλό βαθμό αυτονομίας τουλάχιστον έως το 2047 γεγονός που το επιβαλλουν περισσότερο οικονομικοί λόγοι.

Έτσι υπό την πολιτική "μια χώρα, δύο συστήματα", η αυτονομία αφορά το νομικό σύστημα, το νόμισμα, την τελωνειακή πολιτική, τις πολιτιστικές αντιπροσωπείες, τις διεθνείς αθλητικές ομάδες του, τους νόμους μετανάστευσης, ενώ η Κίνα αντιπροσωπεύει το Χονγκ Κονγκ διπλωματικά και στρατιωτικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου