Γιατί οι κομήτες μοιάζουν με «τηγανητό παγωτό»

Πολυάριθμες διαστημικές αποστολές έχουν δείξει ότι οι κομήτες καλύπτονται από έναν σκληρό φλοιό από σκόνη και οργανικά μόρια, κάτω από τον οποίο κρύβεται μαλακός πάγος.






Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη, δημοσιευμένη στο The Journal of Physical Chemisty, ο αφράτος πάγος κρυσταλλώνεται και σκληραίνει στην επιφάνεια καθώς ο κομήτης πλησιάζει τον Ήλιο και αρχίζει να θερμαίνεται.

Καθώς τα μόρια νερού συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν κρυστάλλους, απελευθερώνουν οργανικά μόρια και τα αναγκάζουν να συσσωρευτούν στην επιφάνεια.

«Οι κομήτες είναι σαν τηγανητό παγωτό» λέει ο Μέρθι Γούντιπατι του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) στην Καλιφόρνια, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Ο φλοιός αποτελείται από κρυσταλλικό πάγο, ενώ το εσωτερικό είναι πιο ψυχρό και πιο πορώδες. Τα οργανικά μόρια είναι σαν ένα τελευταίο στρώμα από σοκολάτα πάνω στο παγωτό» εξηγεί.

Πώς γίνεται όμως να σκληραίνει ο πάγος από τη θερμότητα του ήλιου; Ο λόγος είναι ότι ο πάγος των κομητών δεν μοιάζει με τον πάγο που γνωρίζουμε στη Γη.

Στις συνθήκες που επικρατούν στον πλανήτη μας, ο πάγος έχει πάντα κρυσταλλική μορφή, με τα μόρια νερού να συνδέονται μεταξύ τους και να διατάσσονται σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις.

Στο βαθύ ψύχος του Διαστήματος, όμως, το νερό μπορεί να λάβει τη μορφή του άμορφου, ή πορώδους, πάγου, στον οποίο τα άτομα νερού έχουν τυχαία διάταξη.

Ο κομήτης 67P/Churyumov-Gerasimenko όπως τον αποθανάτισε το Rosetta.


Οι ερευνητές της NASA προσομοίωσαν κομήτες μέσα σε μια ψυχόμενη συσκευή ρυθμιζόμενης θερμοκρασίας. Το πείραμα ξεκίνησε με άμορφο πάγο, εμπλουτισμένο με οργανικά μόρια, σε θερμοκρασία -243 βαθμούς Κελσίου, μόλις 30 βαθμούς πάνω από απόλυτο μηδέν. 

Όταν το μείγμα αυτό θερμάνθηκε σταδιακά στους -123 βαθμούς Κελσίου, όπως θα συνέβαινε σε έναν κομήτη που πλησιάζει τον Ήλιο, ο άμορφος πάγος άρχισε να κρυσταλλώνει και να σκληραίνει.

Στην προσπάθειά τους να συνδεθούν σε κρυσταλλική διάταξη, τα μόρια νερού σπρώχνουν προς την επιφάνεια τα οργανικά υλικά, τα οποία έτσι επικάθονται πάνω στον πάγο σαν κρούστα.

«Αυτό που είδαμε στο εργαστήριο -ένας κρυσταλλικός φλοιός κομήτη καλυμμένος με οργανικά μόρια- ταιριάζει με τις παρατηρήσεις στο Διάστημα» τονίζει ο Γκούντιπατι.

«Το τηγανητό παγωτό είναι η τέλεια αναλογία, αφού το εσωτερικό των κομητών πρέπει να παραμένει πολύ ψυχρό και να περιέχει τον πορώδη, άμορφο πάγο».

Η τελευταία επιβεβαίωση για τον σκληρό φλοιό και το μαλακό εσωτερικό των κομητών ήρθε από το ευρωπαϊκό σκάφος Rosetta, το οποίο απελευθέρωσε τον περασμένο Νοέμβριο το μικρό ρομπότ Philae και το έστειλε να προσεδαφιστεί στον κομήτη 67P.

Το ρομπότ σταμάτησε να λειτουργεί λίγο μετά την άφιξή του στον κομήτη, πρόλαβε όμως να στείλει δεδομένα που δείχνουν ότι ο 67P κρύβει ένα μαλακό εσωτερικό κάτω από μια σκληρή επιφανειακή κρούστα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου