Ένας τεράστιος αριθμός άστρων στο σύμπαν, δεν ανήκουν σε κανέναν γαλαξία και εξηγούν ακόμα και τη μισή ένταση του διαγαλαξιακού φωτός σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.
Οι αστρονόμοι γνώριζαν ότι ανάμεσα στους γαλαξίες λάμπουν τα επονομαζόμενα “ορφανά” άστρα, αλλά ποτέ δεν μπορούσαν να προβλέψουν ότι η επίδρασή τους θα ήταν τόσο μεγάλη στη φωτεινότητα.
Η ανακάλυψη βασίστηκε στο μέχρι σήμερα ανεξήγητο περίσσευμα φωτεινής (υπέρυθρης) ακτινοβολίας, η οποία πηγάζει από αυτά ακριβώς τα ορφανά άστρα.
Πιθανότητα, τα άστρα αυτά εκτοξεύτηκαν στο διαγαλαξιακό κενό μετά από συγκρούσεις γαλαξιών, όπως αυτή που κατέγραψε πρόσφατα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στο γαλαξιακό «Σμήνος της Πανδώρας» σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός από τη Γη και η οποία οδήγησε στην ξέφρενης “απόδραση” 200 δισεκατομμυρίων άστρων στο αχανές διάστημα.
«Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν εκεί έξω, στο μέσον του κρύου σκοτεινού διαστήματος, οι οποίοι δεν έχουν τον δικό τους γαλαξία», δήλωσε ο αστροφυσικός Samuel Harvey Moseley της NASA. «Ο νυχτερινός ουρανός σε έναν πλανήτη γύρω από ένα τέτοιο άστρο θα ήταν τελείως βαρετός και κατασκότεινος για τα ανθρώπινα μάτια, χωρίς άλλα άστρα, χωρίς κανένα κοντινό γαλαξία», πρόσθεσε ο επικεφαλής της μελέτης αστροφυσικός Michael Zemcov από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech).
Ωστόσο, η έρευνα δεν αποσαφηνίζει τον αριθμό αυτών των άστρων. Η απάντηση εξαρτάται από τον τύπο τους. Παρότι η συνολική φωτεινότητά τους είναι η μισή του φωτός που λάμπει στο Σύμπαν, ο πληθυσμός τους θα μπορούσε να είναι σημαντικά μικρότερος από εκείνο των γαλαξιακών άστρων.
Το πείραμα
Η ανακάλυψη έγινε μετά από μελέτη των στοιχείων που προέκυψαν από το «πείραμα κοσμικού υπερύθρου υποβάθρου» (Cosmic Infrared Background Experiment – CIBER), το οποίο έλαβε χώρα μεταξύ 2010 – 2012 με τη βοήθεια ενός πυραύλου που εκτοξεύτηκε πάνω από την ατμόσφαιρα και συνέλεξε με δύο κάμερες όσο περισσότερο υπέρυθρο κοσμικό φως μπορούσε.
Η ανάλυση (προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων) έδειξε ότι στο σύμπαν υπάρχει πολύ περισσότερο υπέρυθρο φως από αυτό που μπορεί να εξηγηθεί από την παρουσία και τη φωτεινότητα των γαλαξιών. Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο φως προέρχεται πιθανώς από μια άλλη πηγή, που δεν μπορεί να είναι άλλη από δισεκατομμύρια ορφανών άστρων που κινούνται ανάμεσα στους γαλαξίες.
«Τα άστρα αυτά παράγουν τόσο φως υποβάθρου, όσο όλοι μαζί οι γαλαξίες», δήλωσε o καθηγητής αστροφυσικής Jamie Block, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί έως τα μισά άστρα στο σύμπαν να κινούνται εκτός των γαλαξιών. Όμως το καθένα από αυτά είναι από μόνο του πολύ αχνό για να γίνει αντιληπτό στον αχανή διαγαλαξιακό χώρο. Εκτιμάται ότι τα περισσότερα είναι πιο μικρά, πιο κρύα και πιο αχνά από τον Ήλιο μας.
Δεν λείπουν βέβαια και οι επιστήμονες που αμφισβητούν την προέλευση του πλεονάζοντος φωτός και προτείνουν την εξήγηση είναι ότι το φως αυτό προέρχεται από αρχέγονους πολύ μακρινούς και αόρατους στα τηλεσκόπια γαλαξίες που εξέπεμπαν φως κατά την πρώιμη εποχή του σύμπαντος σε μια κομβικής σημασίας περίοδο που ονομάζεται επαναϊονισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου