Σε συνέχεια της ανάρτησης για την αλληλεγγύη που θελήσαμε να εκφράσουμε προς τον φυλακισμένο και απεργό πείνας Ν. Ρωμανό, παραθέτουμε εδώ ένα ποίημα του John Donne (1624).
Για ποιον χτυπά η καμπάνα (αγγλικά: For whom the bell tolls) είναι τίτλος μυθιστορήματος του Αμερικανού συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ που κυκλοφόρησε το 1940.
Η πρόθεση του συγγραφέα ήταν να μεταδώσει την πίστη ότι κανένας δεν μπορεί να μένει αμέτοχος σε ότι συμβαίνει γύρω του. Είναι υπεύθυνος, γι αυτό και υποχρεωμένος να λάβει μέρος. Όλο αυτό το «πιστεύω» βρίσκεται συμπυκνωμένο στην πρώτη σελίδα του μυθιστορήματος, σε απόσπασμα από ένα έργο του ποιητή John Donne του 1624 με τίτλο "Devotions upon Emergent Occasions".
Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί,
Πλήρες και αυτάρκες.
Κάθε άνθρωπος είναι ένα τμήμα της ηπείρου,
Ένα κομμάτι της στεριάς.
Αν ένας σβώλος χώμα παρασυρθεί από τη θάλασσα,
Η Ευρώπη μικραίνει,
Σα να είχε καταβυθιστεί ένα ακρωτήρι,
Σα να χανόταν το αρχοντικό των φίλων σου ή το δικό σου.
Ο θάνατος κάθε ανθρώπου με ελαττώνει,
Γιατί ανήκω στην ανθρωπότητα.
Και γιʼ αυτό μη στέλνεις να ρωτήσεις
Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα
Χτυπάει για σένα
«Η αλληλεγγύη δέν είναι ζήτημα αλτρουισμού. Η αλληλεγγύη προέρχεται από την αδυναμία να ανεχτούμε την προσβολή προς τη δική μας ακεραιότητα της παθητικής ή ενεργητικής συνεργασίας στην καταπίεση των άλλων, και από την βαθιά αναγνώριση των πιο επεκτατικών συμφερόντων μας. Από την αναγνώριση ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, η απελευθέρωση μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνη κάθε άλλου όντος στον πλανήτη, και ότι πολιτικά, πνευματικά, στην καρδιά της καρδιάς μας γνωρίζουμε πως οτιδήποτε άλλο είναι δυσβάσταχτο».
Aurora Levins Morales
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου