Υποχρεωτική σίτιση

Αναγκαστική σίτιση είναι η χορήγηση τροφής και υγρών μέσω ενός σωλήνα παρά τη θέληση του ατόμου. Μερικοί από τους πολλούς λόγους που ένα άτομο μπορεί να αρνηθεί να φάει είναι η απεργία πείνας, η ψυχική ασθένεια, οι διατροφικές διαταραχές και οι φοβίες (π.χ. φόβος κατάποσης).



Η διαδικασία της σίτισης γίνεται ως εξής: Ένας λεπτός σωλήνας (που ονομάζεται ρινογαστρικός καθετήρας) περνάει από τη μύτη για να φτάσει στο στομάχι και στη συνέχεια με μία σύριγγα που εφαρμόζεται στο εξωτερικό άκρο χορηγείται νερό και φαγητό. 

Ο MosDef προσφέρθηκε να εφαρμοστεί δοκιμαστικά πάνω του η διαδικασία, σε συμπαράσταση προς τους απεργούς πείνας του Guantanamo, όπου εφαρμόστηκαν πάνω τους παρόμοιες τακτικές το 2013. 


Η σίτιση μέσω ρινογαστρικού καθετήρα είναι μία ιατρική πράξη, η οποία γίνεται καθημερινά στα νοσοκομεία προκειμένου να καλυφθούν οι θερμιδικές ανάγκες ασθενών, οι οποίοι δεν μπορούν να φάνε, όπως για παράδειγμα με διαταραχές της κατάποσης.

Η διαδικασία γίνεται μόνο όταν κρίνεται ιατρικά απαραίτητο και πάντα με τη συγκατάθεση του ασθενούς (πλην ορισμένων εξαιρέσεων π.χ. όταν ο ασθενής αδυνατεί να συναινέσει λόγω προβλημάτων υγείας).

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις η σίτιση μέσω σωλήνα, αν και οδυνηρή για τον ασθενή διαδικασία, δε θεωρείται βασανιστήριο. Είναι απαραίτητη ιατρική πράξη, η οποία αποσκοπεί στη θρεπτική υποστήριξη των ασθενών.

Η σίτιση μέσω σωλήνα συνιστά βασανισμό στα πλαίσια της ηθικής (και όχι σαν ιατρική πράξη αυτή καθαυτή), καθώς είναι μία μορφή απάνθρωπης, σκληρής και εξευτελιστικής μεταχείρισης αγνοώντας τις πεποιθήσεις και τα δικαιώματα των ατόμων που αρνούνται τη λήψη τροφής.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου