Μία από τις άμεσες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι το λιώσιμο των «αιώνιων παγετώνων» στον αρκτικό κύκλο.
Η ραγδαία υποχώρηση των πάγων μπορεί να θορυβεί τους περιβαλλοντολόγους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά αποκαλύπτει απρόσμενους θησαυρούς στους αρχαιολόγους.
Στη Νορβηγία, οι επιστήμονες που εργάζονται στους ολοένα και πιο λεπτούς πάγους των ορεινών περιοχών, ανακάλυψαν, πρόσφατα, αντικείμενα από το 4.000 π.Χ, ξεθάβοντας παράλληλα ευρήματα της πιο πρόσφατης ιστορίας.
Ρούχα, όπλα και ακόμα και «αρχαία σκι» ανακαλύφθηκαν μεταξύ των 2.000 αρχαιολογικών ευρημάτων στο Τζοτουνχάιμεν, στα βουνά του Όπλαντ.
Ανάμεσα σε όλα, βρέθηκαν και σκελετοί αλόγων που είχαν εξημερωθεί από ομάδες κυνηγών.
Μία διεθνής ομάδα ερευνητών, χρονολογούν τα ευρήματα (με ραδιοχρονολόγηση του άνθρακα - 14), για να διαπιστώσουν τα κυνηγετικά μοτίβα και τις στρατηγικές των, από καιρό χαμένων, ορεσίβιων κυνηγών.
Οι αρχαιολόγοι θεωρούν πως οι νέες ανακαλύψεις θα φωτίσουν παράλληλα τις εμπορικές τάσεις των εποχών του Χαλκού, του Σιδήρου και μεταγενέστερων ετών.
Όσο πιο βαθιά κατεβαίνουν στους πάγους, τόσο πιο παλιά ευρήματα ανακαλύπτονται.
«Ένα από τα πράγματα που διαπιστώσαμε, ήταν η έντονη κυνηγετική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της «μικρής εποχής των παγετώνων», λέει ο Τζέιμς Μπάρετ από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.
Από το 536 μ.Χ έως 660 μ.Χ, οι καλλιέργειες δεν απέδιδαν τις απαραίτητες σοδειές και οι γεωργικοί πληθυσμοί είχαν συρρικνωθεί από τον λιμό και τις κακουχίες.
Ωστόσο οι αρχαιολόγοι δεν παρατηρούν κάποια αντίστοιχη πτώση στην κυνηγετική δραστηριότητα των ορεινών περιοχών, που σημαίνει ότι το κυνήγι στα βουνά εξακολουθούσε να αποδίδει.
Ακόμα πιο εντατικό κυνήγι παρατηρείται από τον 8ο έως τον 10ο αιώνα, εξαιτίας της συχνότερης διέλευσης από τα περάσματα των βουνών, παράλληλα με την ίδρυση νέων πόλεων και την εξάπλωση παλαιών στις σκανδιναβικές περιοχές.
Περισσότερες πόλεις σημαίνει περισσότεροι άνθρωποι που έχουν ανάγκη για γούνες και κέρατα για όπλα - αυτό θα οδήγησε σε εντατικοποίηση του κυνηγιού, εκτιμούν οι αρχαιολόγοι.
Από τον 11ο αιώνα και μετά όμως παρατηρείται μία σημαντική πτώση στον σχετικό εξοπλισμό και επομένως στη δραστηριότητα.
Αυτό ενδεχομένως να οφείλεται στις βελτιωμένες μεθόδους καλλιέργειας, την επιδείνωση του καιρού ή - στην περίπτωση του 14 αιώνα - στο χτύπημα της μαύρης πανώλης.
«Τα ξεπαγωμένα αρχαιολογικά ευρήματα μας προσφέρουν μία πολύ καλή απεικόνιση της περιόδου, που χωρίς τους πάγους θα είχαν χαθεί από καιρό», λέει ο Μπάρετ.
Οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να συντηρήσουν αυτά τα ευρήματα καθώς έρχονται στην επιφάνεια των παγετώνων που λιώνουν, πριν καταστραφούν από την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας.
Ρούχα και υφάσματα χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση καθώς διαλύονται με το παραμικρό.
«Χρειάζεται συγχρονισμός και συστηματικός έλεγχος για να προλάβουμε αυτά τα αντικείμενα πριν εκτεθούν στο θερμότερο κλίμα» εξηγεί ο Μπάρετ. Η σκαπάνη κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι δύσκολη και συνήθως απαιτείται η διανυκτέρευση στην κρύα ύπαιθρο αλλά η «ανταμοιβή είναι πολύ μεγάλη».
«Ξαναδιαβάζουμε τις περασμένες κλιματικές αλλαγές και το πως αυτές συσχετίζονται με την ιστορία των κοινωνιών. Καθώς οι πάγοι λιώνουν, η δουλειά συνεχίζεται και σύντομα θα μάθουμε ακόμα περισσότερα για την νορβηγική ιστορία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου