Οι επιστήμονες έχουν κάνει ένα βήμα πιο κοντά στη μίμηση της φυσικής διαδικασίας με την οποία το σώμα δημιουργεί σπέρμα από βλαστικά κύτταρα, κάτι που θα μπορούσε τελικά να προσφέρει νέες θεραπείες για τη στειρότητα.
Μιλώντας σε ετήσιο συνέδριο στο Λονδίνο αυτό το μήνα, ο Azim Surani, διευθυντής της έμφυλης και επιγενετικής έρευνας στο Ινστιτούτο Gurdon του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, δήλωσε ότι μαζί με τους συναδέλφους του πέτυχε ένα σημαντικό ορόσημο στην πορεία εργαστηριακή παραγωγής σπερματοζωαρίων.
Η ομάδα πιστεύεται ότι είναι η πρώτη που έχει φτάσει στα μισά της αναπτυξιακής οδού για τη δημιουργία του σπέρματος από βλαστοκύτταρα.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι μια μέρα μπορεί να είναι δυνατή η παρασκευή σπέρματος και ωαρίων από βλαστοκύτταρα ή ακόμη και από ενήλικα κύτταρα του δέρματος.
Προηγουμένως, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν βλαστοκύτταρα για τη δημιουργία βιώσιμων σπερματοζωαρίων ποντικών, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή υγιών νεογνών.
Υπάρχουν ιδιαίτερες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια όσον αφορά τη χρήση τεχνητά δημιουργούμενων σπερματοζωαρίων και ωαρίων, διότι τυχόν γενετικές ατέλειες θα μεταδοθούν ενδεχομένως σε όλες τις μελλοντικές γενιές.
Η ομάδα του Surani προσπαθεί να παρακολουθήσει στενά τη μακρά αναπτυξιακή πορεία στο σώμα καθώς τα εμβρυϊκά κύτταρα μεταμορφώνονται σε σπερματοζωάρια μέσω μιας σειράς περίπλοκων βημάτων.
Κατά τις πρώτες εβδομάδες, τα κύτταρα που προορίζονται να γίνουν σπερματοζωάρια και ωάρια ακολουθούν την ίδια διαδρομή, με τις τροχιές να αποκλίνουν σε περίπου οκτώ εβδομάδες. Σε ποντικούς αυτό συμβαίνει μετά από μόλις 13 ημέρες.
«Η πρόκληση είναι ότι τα χρονοδιαγράμματα είναι πολύ μεγάλα στους ανθρώπους», δήλωσε ο ερευνητής- επικεφαλής του εργαστηρίου.
Η διασφάλιση ότι τα εργαστηριακά σπερματοζωάρια και τα ωάρια αναπαράγουν όλα τα λεπτομερή χαρακτηριστικά εκείνων που παράγονται στο σώμα θα είναι απαραίτητη για να χρησιμοποιηθούν σε κλινικές εφαρμογές στο μέλλον και θα μπορούσαν επίσης να παράσχουν ενδείξεις για το τι προκαλεί τη στειρότητα κατά πρώτο λόγο.
Αν και το πρώτο βήμα έχει επιτευχθεί, υπάρχει ακόμη τουλάχιστον άλλη τόση διαδρομή να καλυφθεί. «Εάν αυτό θα χρησιμοποιηθεί ποτέ σε κλινικό περιβάλλον, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι έχει περάσει από όλα τα σωστά στάδια - όλα αυτά τα βήματα είναι εξαιρετικά σημαντικά», δήλωσε ο Surani. «Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ωάριο που μοιάζει με ωάριο, αλλά μπορεί να μην είναι σωστό κυτταρικά και στις μοριακές λεπτομέρειες. Θα μπορούσαμε να έχουμε πολλά προβλήματα», προσθέτει.
Οι κλινικές γονιμότητας στη Βρετανία απαγορεύονται επί του παρόντος να χρησιμοποιούν τεχνητό σπέρμα ή ωάρια για τη θεραπεία των ζευγαριών που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν.
Ωστόσο, αν οι επιστήμονες τελειοποιήσουν την ικανότητα παραγωγής σπερματοζωαρίων στο εργαστήριο - κάτι που ο Surani προβλέπει πως είναι τουλάχιστον μια δεκαετία μακριά - οι ρυθμιστικές αρχές θα μπορούσαν να ασκήσουν πίεση για να αναθεωρήσουν τον νόμο με άξονα τις νέες δυνατότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου