Βλέποντας πίσω από μια μαύρη τρύπα (video)

Συνήθως οι μελανές οπές ή αλλιώς μαύρες τρύπες έχουν ένα στέμμα (κορώνα), ή ένα δαχτυλίδι φωτεινού φωτός που σχηματίζεται γύρω από μια μαύρη τρύπα καθώς εισέρχεται η ύλη σε αυτήν και θερμαίνεται σε ακραίες θερμοκρασίες. Αυτό το φως ακτίνων Χ είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι επιστήμονες μπορούν να τις μελετήσουν και να τις χαρτογραφήσουν.


Μια περσυνή δημοσίευση του περιοδικού Nature με τίτλο ‘Light bending and X-ray echoes from behind a supermassive black hole‘ (nature, arxiv) οι των ερευνητών Wilkins et al αναφέρονται στον εντοπισμό φωτός πίσω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, στον γαλαξία I Zwicky 1. 

Όταν το αέριο πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα, μπορεί να θερμανθεί σε εκατομμύρια βαθμούς. Αυτή η ακραία θέρμανση προκαλεί το διαχωρισμό των ηλεκτρονίων από τα άτομα, γεγονός που δημιουργεί μαγνητικό πλάσμα. Εξαιτίας των ισχυρών βαρυτικών δυνάμεων της μαύρης τρύπας, το μαγνητικό πεδίο εκτοξεύεται ψηλά και στροβιλίζεται μέχρι να σπάσει.

Αυτό δεν διαφέρει από το στέμμα του ήλιου, ή την καυτή εξωτερική ατμόσφαιρα. Η επιφάνεια του ήλιου καλύπτεται από μαγνητικά πεδία, τα οποία προκαλούν τη δημιουργία βρόχων καθώς αλληλεπιδρούν με φορτισμένα σωματίδια στο στέμμα του ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επιστήμονες αναφέρονται στον δακτύλιο γύρω από τις μαύρες τρύπες ως «στέμμα».

«Αυτό το μαγνητικό πεδίο που σπάει κοντά στη μαύρη τρύπα θερμαίνει τα πάντα γύρω της και παράγει αυτά τα ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας που στη συνέχεια συνεχίζουν να παράγουν τις ακτίνες Χ», εξήγησε ο Γουίλκινς. Ενώ μελετούσε τις εκλάμψεις ακτίνων Χ, ο ερευνητής εντόπισε μικρότερες λάμψεις. Αυτός και οι συνάδελφοί του συνειδητοποίησαν ότι οι μεγαλύτερες εκλάμψεις ακτίνων Χ αντανακλώνται και «κάμπτονται γύρω από τη μαύρη τρύπα από το πίσω μέρος του δίσκου», επιτρέποντάς τους να δουν την άλλη πλευρά της μαύρης τρύπας. «Ερευνώ εδώ και μερικά χρόνια το πώς εμφανίζονται σε εμάς αυτές οι αντηχήσεις », είπε ο επιστήμονας. «Τις είχα ήδη ερευνήσει θεωρητικά, οπότε μόλις τις είδα με το τηλεσκόπιο, μπόρεσα να καταλάβω τη σύνδεση».

Οι παρατηρήσεις έγιναν με τη χρήση δύο διαστημικών τηλεσκοπίων ακτίνων Χ: NuSTAR της NASA και το XMM-Newton της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Θα χρειαστούν περισσότερες παρατηρήσεις για την κατανόηση αυτών των στεμμάτων και αυτό θα γίνει με το παρατηρητήριο ακτίνων-Χ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας που ονομάζεται Athena, και θα εκτοξευθεί το 2031.

«Έχει πολύ μεγαλύτερο κάτοπτρο από ό,τι είχαμε ποτέ σε τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ και θα μας επιτρέψει να έχουμε υψηλότερη ανάλυση σε πολύ μικρότερους χρόνους παρατήρησης», είπε ο Γουίλκινς.


Παρακολουθείστε την ενδιαφέρουσα σχετική συζήτηση από το κανάλι Sixty Symbols:



Πηγές: 1, 2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου