Λέγεται ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν μονόρχις και τώρα τα ιστορικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι έπασχε και από υποσπαδία, μια διαταραχή του ουροποιητικού που συνδέεται με τη μικροφαλλία.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Γερμανός Ιστορικός Josef Steiner Brin έφερε στο φως ιατρικά αρχεία του Χίτλερ τα οποία επιβεβαιώνουν τον –μέχρι τότε– αστικό μύθο ότι είχε μόνο έναν όρχι.
Συγκεκριμένα, τα αρχεία αποκάλυψαν ότι ο Χίτλερ έπασχε από κρυψορχία (μη κατελθόντα όρχι) στη δεξιά πλευρά των γεννητικών του οργάνων.
Τώρα, οι Ιστορικοί Jonathan Mayo και Emma Craigie υποστηρίζουν ότι η κρυψορχία συνοδευόταν και από υποσπαδία, μια άλλη διαταραχή που συνδέεται με το μικρό μέγεθος του πέους.
Όπως γράφουν στο νέο τους βιβλίο με τίτλο «Η Τελευταία Μέρα της Ζωής του Χίτλερ: Λεπτό προς Λεπτό» (Hitler’s Last Day: Minute by Minute): «Πιστεύεται ότι ο Χίτλερ έπασχε από δύο μορφές ανωμαλίας των γεννητικών οργάνων: κρυψορχία και μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται υποσπαδίας, όπου το άνοιγμα της ουρήθρας βρίσκεται στην κάτω πλευρά του πέους αντί για την άκρη του».
Οι δύο διαταραχές φαίνεται να εξηγούν ιστορικά τεκμήρια που αναφέρουν ότι ο Χίτλερ φοβόταν να εκτεθεί γυμνός μπροστά σε οποιονδήποτε, ενώ μπορεί ακόμη και να αποτέλεσαν τη ρίζα της ανείπωτης οργής του.
Τι είναι ο υποσπαδίας
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων, υποσπαδίας ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία το άνοιγμα της ουρήθρας βρίσκεται στην κάτω πλευρά του πέους αντί στην άκρη του. Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας μέσω του οποίου τα ούρα από την ουροδόχο κύστη εξέρχονται από το σώμα. Ο υποσπαδίας ταξινομείται ανατομικά ανάλογα με το σημείο του πέους όπου εντοπίζεται το άνοιγμα της ουρήθρας:
- Πρόσθιος (το άνοιγμα βρίσκεται στο έξω τριτημόριο του πέους)
- Ενδιάμεσος (στο μέσο τριτημόριο)
- Οπίσθιος (στο έσω τριτημόριο του πέους προς το περίνεο)
Οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον υποσπαδία είναι:
- Κληρονομικότητα: Φαίνεται ότι σε οικογένειες με παιδί με υποσπαδία υπάρχει κίνδυνος περίπου 7% για επανεμφάνιση.
- Σε λίγες περιπτώσεις, φαίνεται να σχετίζεται με διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος του νεογνού.
- Η πολύ μικρή ή η μεγάλη ηλικία της μητέρας, καθώς και τα μωρά που γεννιούνται με μικρό σωματικό βάρος, φαίνεται να έχουν υψηλότερο κίνδυνο για υποσπαδία.
Πώς γίνεται η διάγνωση του υποσπαδία
Σήμερα, στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών, η διάγνωση γίνεται κατά τη γέννηση. Η διάγνωση πρέπει να περιλαμβάνει και επιπλέον πληροφορίες όπως:
- Τη θέση, το πλάτος και το σχήμα του στομίου της ουρήθρας
- Το μέγεθος του πέους
- Την καμπυλότητα του πέους
Επίσης, θα πρέπει να αξιολογηθεί η θέση των όρχεων, γιατί, σε ένα ποσοστό περίπου 10% παιδιών με υποσπαδία, υπάρχει και συνοδός κρυψορχία. Η ούρηση θα πρέπει να αξιολογηθεί και να είναι ελεύθερη, ώστε να αποκλειστεί κάποιο στένωμα της ουρήθρας. Η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών στα νεφρά και στην κύστη στα παιδιά με υποσπαδία δεν διαφέρει από του γενικού πληθυσμού.
Ποια είναι η θεραπεία του υποσπαδία
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για την αντιμετώπιση του υποσπαδία, η οποία είναι χειρουργική. Οι ενδείξεις είναι:
Λειτουργικές
- Η θέση του στομίου της ουρήθρας πάνω στο πέος
- Το στένωμα της ουρήθρας που εμποδίζει την ούρηση
- Η κύρτωση του πέους
Αισθητικές
Αυτές συνδέονται τόσο με την ψυχολογία του γονέα όσο και του παιδιού, όταν αυτό μεγαλώσει, και έχουν να κάνουν με τη μη φυσιολογική εμφάνιση του πέους.
Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος, με στόχο να διορθώσουν την καμπυλότητα του πέους και να σχηματίσουν μια ουρήθρα επαρκή σε μέγεθος ώστε να μεταφερθεί το έξω στόμιο της στην κορυφή του πέους.
Αισθητικά, θα γίνει προσπάθεια το πέος να μοιάζει όσο περισσότερο με το φυσιολογικό. Η βαρύτητα της επέμβασης θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα του υποσπαδία. Επειδή μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές, θα πρέπει να γίνει λεπτομερής ενημέρωση των γονέων. Η καλύτερη ηλικία για να υποβληθεί το παιδί στο χειρουργείο είναι μεταξύ 6-18 μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και επανεπεμβάσεις. Όταν το πέος είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, σε αρχική φάση μπορεί να φανεί χρήσιμη η ορμονική υποβοήθηση, ώστε να αναπτυχθεί και μετά να ακολουθήσει η χειρουργική αποκατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου